Pamela channelt de Aarde
Lieve mensen,
Ik groet je op deze zonnige lentedag, waarop het leven zich ontvouwt in een nieuwe ronde van groei en bloei. Laat jezelf in verrukking brengen door de kleuren en de vormen die je ziet, de frisse geluiden die je hoort, de ontwapenende kracht van nieuw leven. Jij bent deel van de natuur. Ook jij bent opgenomen in de cyclus van de seizoenen, ook in jou wil een nieuwe lente ontluiken.
Velen van jullie hebben moeite met hier op aarde zijn. Wanneer je om je heen kijkt, ervaar je deze sfeer vaak als een duister oord waar geweld en onderdrukking heersen ten aanzien van mensen en de natuur. Dit te voelen kan je somber en verdrietig maken. Velen van jullie zijn al met weerstand in je lichaam geboren, met een gevoel van ‘moet dit nou, moet ik hier op aarde opnieuw incarneren, in deze sfeer van pijn, angst en traagheid?’ Er leeft heimwee in jullie naar een werkelijkheid, waar harmonie, zachtmoedigheid en vreugde heersen. In je hart herinner je je deze sfeer, deze vibratie. Wanneer je in de vrije natuur bent, kan deze herinnering in je ziel tot leven komen. In de vrije natuur hervind je de schoonheid, de balans en de verbondenheid die je meedraagt in je hart en waar je zo naar verlangt.
De natuur kan je thuis brengen bij wie je wezenlijk bent. De stilte, het ritme, de rust die je hier kunt ervaren, weerspiegelen wie jij ten diepste bent. In de natuur kun je beleven dat je weer in evenwicht komt. Tegelijkertijd kan dit heimwee en verdriet in je oproepen. Er leeft een diep verlangen in jou naar een werkelijkheid die vrij is van de zware, negatieve energieën op aarde. De vraag is hoe je omgaat met dit verdriet en dit verlangen.
Het is belangrijk je te realiseren dat deze gevoelens niet verkeerd zijn. Heimwee is een oproep van je ziel om je te herinneren wie je bent en vanuit deze herinnering hier te worden wie je bent. Jouw ziel wilde incarneren op aarde. Ten diepste heb jij ervoor gekozen hier te zijn, ook al zijn er delen in jou die zich verzetten en af en toe de moed verliezen. Door contact te maken met je ziel herinner je je niet alleen wie je bent, je herinnert je ook dat je hier bent met een reden, met een doel. De heimwee verwijst niet alleen naar een gemis, een tekort, maar ook naar een positief doel: dat jij hier bent om harmonie en eenheid op aarde te manifesteren.
Hoe doe je dit? Hoe breng je deze vibratie in het leven van alledag? De sleutel is dat je jezelf herinnert in alles wat je doet. Hoe meer je de stem van je ziel in je dagelijkse bezigheden kunt horen, hoe meer je je afstemt op jouw levensdoel. Vandaag wil ik vertellen hoe de natuur je kan helpen deze zelfherinnering levend te houden. In het bijzonder ga ik in op de helende kracht van het planten- en bomenrijk.
Alle bomen, planten en bloemen die op mij leven zijn energetisch geworteld in de stroom van eenheid die alle leven draagt. Anders gezegd: het plantenrijk staat heel dicht bij God, bij de Bron, of hoe je deze stroom ook wilt noemen. Het bewustzijn in planten en bomen is niet of nauwelijks geïndividualiseerd, zoals dit het geval is bij mensen en tot op zekere hoogte ook bij dieren. Door het plantenrijk stromen universele energieën, die verbonden zijn met het engelenrijk.
Bomen en planten hebben niet zoiets als een ego: een individueel ‘ik’ dat handelend in de wereld staat. Het bewustzijn van het plantenrijk kent een ongebroken verbinding met het geheel. Bomen en planten zijn rechtstreekse manifestaties van het rijk der engelen. Engelen zijn hoog vibrerende krachtvelden die eenheid en liefde uitstralen. Terwijl de goddelijke energie zich in mensen manifesteert als een individuele ziel, krijgt deze in engelen vorm als een bovenpersoonlijk krachtveld. Er zijn verschillende krachtvelden, die alle een specifieke kwaliteit uitstralen, zoals: liefde, moed, helderheid. In het plantenrijk op aarde heeft de energie van het engelenrijk een materiële vorm gekregen.
De op eenheid en harmonie gerichte krachten van de engelen zijn werkzaam in de levende natuur. Deze ervaar je bijna vanzelf als je in de natuur bent. Je wordt er rustig van en komt tot jezelf. Door je open te stellen voor de natuur, ontvang je de helende kracht van het engelenrijk. En er is meer. Wanneer je je afstemt op deze engelenvibratie, realiseer je je dat jijzelf in de kern één bent met deze vibratie, met andere woorden dat je zélf een engel bent.
Je bent niet altijd mens geweest. Voordat je als mens op aarde incarneerde, en een lange cyclus van levens begon, was je een engel. Je bevond je in een ijlere, meer etherische sfeer dan nu. Je had nog geen aards lichaam en was niet ingeperkt door de wetten van tijd en ruimte. Je kon gaan en staan waar je wilde. De scheppende kracht van je gedachten stelde je in staat direct te manifesteren wat je verlangde. Er bestond nog geen ik-besef in je zoals we dit nu kennen. Je voelde je sterk verbonden met de groep van engelen, het krachtenveld waartoe je behoorde. Je ervaarde jezelf als deel van een groter organisme.
Stel je eens voor dat je een engel bent, dat je nog niet gebonden bent aan een menselijke vorm. Misschien zie je jezelf als een bol van licht, misschien als de letterlijke gestalte van een engel met vleugels. Het maakt niet zoveel uit hoe je deze engel visualiseert, het gaat er vooral om dat je het gevoel van lichtheid en vrijheid ervaart dat hierbij hoort. Vanuit deze zijnsdimensie koos je ervoor om betrokken te raken bij het scheppingsavontuur op aarde.
Ook engelen zijn in ontwikkeling. Niets in het universum is statisch. Jullie waren creatieve, ondernemende engelen, die zich aangetrokken voelden tot planeet aarde. Hier zou een veelheid aan levensvormen tot stand kunnen komen. Hier zagen jullie mogelijkheden voor bewustzijnsgroei. Jullie wilden je eigen scheppingskracht beproeven en het leven op aarde in haar ontwikkeling ondersteunen en inspireren. Als engel behoorden de kwaliteiten vernieuwing en avontuurlijkheid tot jouw krachtveld.
Stel je voor dat je als engel gedachtenvormen als kiemen overdroeg op het bewustzijn van planten op aarde, waardoor er allerlei nieuwe vormen ontstonden: nieuwe plantensoorten, een verfijning van bestaande soorten, mooie bloemen. Heel divers. Stel je voor hoe het beeld van een prachtige bloem spontaan in je opkwam en hoe je dit beeld liefdevol aanreikte aan een plant waarvan je voelde dat deze er ontvankelijk voor was. Vanuit je etherisch lichaam stroomde je verbeeldingskracht de natuur, de planten en het gesteente in. Deze namen het in zich op en de etherische kiemen kwamen geleidelijk aan in fysieke vorm tot manifestatie. Zo hielp jij het leven op aarde zich te ontwikkelen.
Misschien klinkt dit alles te magisch en te sprookjesachtig voor jullie moderne bewustzijn. Toch vraag ik je ermee te spelen in je fantasie en te voelen of je er iets in herkent. Voel de liefde in je hart voor het leven op aarde. Voel hoe diep je band met mij is. Je bent medeschepper geweest van de levensvormen hier. Ik ben zelf een engel die met jou in een oude tijd heeft samengewerkt, in vreugde en in lichtheid. Ik was als planeet toen al belichaamd in de materie. Ik was de ontvankelijke bodem die jullie creatieve energie ontving. Mijn engelkwaliteit is harmonie. Het krachtveld dat ik als engel uitstraal, helpt het vreedzaam samenleven van verschillende levensvormen mogelijk te maken. Ik wil de verbinder zijn van al wat leeft op mij. Ik wil de eenheid zichtbaar maken die door alle diversiteit heen bestaat. Zodra mensen herkennen wat hen onderling verbindt met andere mensen, en met álles wat leeft op aarde, wordt harmonie en vreedzaam samenleven mogelijk. Dit is mijn droom, mijn visioen.
Jij hebt als engel bijgedragen aan het waarmaken van mijn droom. Vanuit eenheid en bezieling heb je je verbonden met het leven op aarde. Later, toen je als mens incarneerde, vergat je dit. Je maakte kennis met de realiteit van het lichaam en met de cyclus van geboorte en dood. Je ging de dualiteit van licht en donker, liefde en angst ervaren. Naarmate je dieper indaalde in de materie, verloor je beetje bij beetje je verbinding met het engelenrijk, met de engel die je zelf bent. Dit is niet om niets gebeurd; dit was geen vergissing of fout. Er schuilt een bedoeling achter jullie incarnatiereis. Eén van die bedoelingen is dat jij je engelenlicht tot diep in de materie laat indalen, zodat het zichtbaar wordt in mijn fysieke realiteit.
Ik weet dat het jullie soms onmogelijk lijkt om je licht vast te houden in deze fysieke realiteit. Er zijn momenten dat je je afvraagt of je hier wel thuis hoort, of je hier wel welkom bent. Je ervaart angst, twijfel en onzekerheid bij het je manifesteren, bij het tot uitdrukking brengen van wie je werkelijk bent. Deze gevoelens komen voort uit herinneringen aan afwijzing, die uit dit leven of uit vorige levens stamt. De pijn die je toen hebt ervaren, heeft je niet los gelaten. Sommigen van jullie hebben gezworen ‘zich niet meer te geven’ op aarde. Je hebt besloten je passie, je dromen en verlangens in te slikken om te voorkomen dat je ooit nog eens zo kwetsbaar zult zijn. Ik begrijp hoe dit heeft kunnen gebeuren. Deze verharding vraagt echter een prijs. Door je niet meer te geven, sluit je je af voor je ziel en verlaag je je bewustzijn tot het niveau van degene van wie je de afwijzing ontving. Door je terug te trekken geef je je in feite gewonnen. Wantrouwen en cynisme winnen het van optimisme en openheid. In je hart is er verdriet, want je ziel blijft verlangen naar het vervullen van haar bestemming: engel worden op aarde.
Om je thuis te voelen op aarde, om je hart weer te openen voor het leven hier, kan het helpen om contact te maken met de engelvibratie in de natuur. Wanneer je in de natuur bent en de harmonie om je heen waarneemt, voel je je oorspronkelijke verbinding met mij. Jouw band met mij is ouder dan je mens-zijn en deze hoeft niet ondermijnd te worden door de angst en afwijzing die je in de menselijke maatschappij hebt ervaren. Er is een onderscheid tussen mijn sfeer, mijn trilling en die van de menselijke maatschappij. Dit onderscheid kun je vooral op stille, rustige plekken in de natuur beleven. Hier kun je ervaren dat het spirituele thuis dat jij zoekt niet ergens anders ligt, in een buitenaardse of hemelse sfeer. Thuis is niet ver weg, het is hier, vlak onder je voeten. Mijn energie, mijn oorspronkelijke trilling van harmonie en eenheid, is jou vertrouwd. Ik belichaam de energie van thuis voor jou.
Voel weer wie je bent. Herken je eigen schoonheid, gratie en goddelijke bezieling. Je hoeft je deze niet letterlijk te herinneren, vanuit je menselijk geheugen, maar voel de waarheid in je wezen. De zachtheid, schoonheid en harmonie die jij ervaart in de natuur, is de energie van thuis, de energie van jouw oorsprong, de energie van jouw ziel. Daarom raakt het je zo wanneer je ziet hoe de natuur geweld wordt aangedaan door mensen. Daarom vervult het je zo om in de natuur te zijn, bij de planten, de dieren, in de open lucht, het bos of de wijde zee.
Probeer niet te oordelen over wat mensen doen met de natuur. Richt je op jouw leven. Doe waar je hart van gaat zingen. Zo draag je als vanzelf bij aan de trilling van harmonie op aarde. Je laat je licht hier het krachtigst schijnen wanneer je je thuis voelt op aarde. Wanneer je je herinnert wie je bent, zal de oude pijn die je meedraagt je niet langer blokkeren. Zelfherinnering opent je hart. Je raakt erdoor bezield. Wanneer je in openheid vanuit je ziel durft te leven, wordt je ware schoonheid zichtbaar voor anderen. Wanneer je je opent voor het leven, dwars door oude pijn heen, transformeert de pijn zich tot een brug naar het hart van de ander.
Ontmoet mij, van engel tot engel. Jij bent een engel, en ik ben er één. Ik ken jou en jij kent mij. Ik ben nog steeds de ontvankelijke bodem waarop jouw ziel kan spelen en dansen. Je bent welkom. Als engel kwam je energie van vernieuwing en avontuur naar mij toebrengen. Je daalde af in mijn fysieke realiteit. Op deze indalingsweg raakte je af en toe het spoor bijster. Laat dit je niet ontmoedigen. Ik zie nog steeds wie je bent. Vertrouw en leef weer volgens je diepste verlangens en je stoutmoedigste dromen.
© Pamela Kribbe
www.pamela-kribbe.nl
