Pamela Kribbe channelt Jeshua

Lieve mensen

Ik ben Jeshua. Als jullie broer sta ik naast jullie, niet boven jullie. Ik wil je aanraken, in je hart. Dat is de plek waar je ‘weet’, waar je ‘voelend weet’.

Ik vraag je om je hoofd, je denken, los te laten. Wees hier vanuit je hart aanwezig.

Dat is niet vanzelfsprekend, want jullie zijn getraind om de wereld te benaderen vanuit je hoofd, om het leven te analyseren, te willen begrijpen en duiden, en om van daaruit keuzes te maken, beslissingen te nemen. Voel maar eens hoeveel er langs en via je hoofd gebeurt bij je dagelijkse handelingen, gesprekken, werk. Stel je dat maar voor als een stroom van energie die in en om je hoofd cirkelt. Kijk eens hoe actief die stroom is in je leven van alledag. Je hebt zoveel te doen, te regelen, te organiseren. Er komt veel informatie op je af, veel prikkels ook. En die kun je niet eens allemaal voelen, daarvoor zijn het er teveel. Daardoor staat je hoofd altijd paraat om indrukken te ordenen.

Er is nog een reden waarom het niet vanzelfsprekend is dat je vanuit je hart kijkt en voelt. Die is dat je hart diep is, gevoelsdieptes en – hoogtes kent die voor velen van jullie aanvoelen als eng, als een golf die jou meeneemt, en waarvan je niet weet waar die eindigt. Dat gevoelens eng zijn, is nog steeds een credo dat jullie vanuit de traditie meekrijgen. Er verandert weliswaar al veel, maar nog steeds is er die angst voor werkelijk diepe gevoelens en emoties. Alleen door die te ervaren kun je het gebied van de ziel betreden.

De ziel heeft geen boodschap aan het hoofd. Hoofd en denken komen pas aan de orde wanneer je handelend optreedt in de buitenwereld, wanneer er iets gedaan moet worden. Maar de werkelijke beslissingen en keuzes vinden in heel andere dimensies plaats, met name in de dimensie van de ziel, die weer een directe verbinding heeft met de dimensies van het voelen, van het emotionele, met het hart. Het kost dus moeite om je hoofd los te laten. Dat is een collectieve last die jullie dragen.

Daarom vraag ik jullie om nu heel bewust met je aandacht naar het gebied van je hart te gaan. Ga weg uit je hoofd, ga je hart in. Voel de stroom van licht die daar is. Of je dat nu weet of niet, die is er altijd. Jouw ziel is altijd met jou verbonden, ook al ben je je daar niet van bewust, en is je denken druk bezig met andere dingen. Maar je kunt je er bewust van worden door regelmatig met je aandacht naar je hart te gaan, en naar je lichaam in zijn geheel. Je lichaam staat in direct contact met je emotionele welbevinden: met hoe je je écht voelt; dus niet met hoe je je zou moeten voelen, en ook niet met hoe je dénkt dat je je moet voelen. Het lichaam is spontaan en echt.

Voel eens hoe jouw lichaam globaal aanvoelt. Is het gespannen? Laat in dat geval de spanning los. Vraag of de spanning van je af wil glijden, weg uit je spieren. En maak contact met de Aarde, de voelende en liefdevolle moeder die jullie draagt. Zij denkt niet, maar weet veel. Voel haar liefde voor jou. Voel dat je welkom bent als haar kind. Voel je voeten stevig op de aarde staan. Laat aarde- energie in je stromen, zodat je je nog meer ontspant, en dat je voelt: ik word welkom geheten door de dimensies van het voelen van zowel de Aarde als van mijn ziel. Aarde en Ziel horen bij elkaar.

In het verleden werd jullie wijs gemaakt dat dat niet het geval is. Er werd je verteld dat hemel en aarde gescheiden zijn. Dat het aardse het domein is van het onvolmaakte: van begeerte, zinnelijkheid en zonde. De hemel zou die verheven plek zijn waar uitsluitend liefde en wijsheid heersen. Dat is dus niet zo, dat is een fout idee. De hemel reikt uit naar de aarde in de vorm van jouw ziel die hier afdaalt, die hier incarneert in een lichaam van vlees en bloed. Jouw hemelse ziel doet dit bewust. Ze is hier niet om boete te doen: om karma te helen, om zonde te overstijgen. Nee, ze is hier om licht te brengen, om hemel en aarde met elkaar te verbinden.

Zie hoe mooi de aarde is: de planten, de dieren, de mensen; zie de schoonheid.. Alles is vol leven: van drang tot groei en expressie. Dat alles raakte veroordeeld in de traditie: een grote tragedie. Wanneer je terugkeert naar je hart als: het centrum van je wezen, als je middelpunt, dan verbind je weer: aarde en hemel, aarde en ziel. Dan kan de natuurlijke weg van de ziel naar incarnatie weer worden gezien als een weg van vreugde, van natuurlijke zelfexpressie, als verbinding met al het andere wat leeft op aarde, als één grote dans. Die is opwindend, spannend, creatief en vernieuwend.

Heel die traditie van verstikkende dogma’s, regels en discipline is levensvijandig: ontkent het wezen van de aarde, het wezen van je ziel. Laat dat voorbij zijn. Sta op in je menselijkheid en volg weer je hart. Voel wat er leeft in je hart, hier en nu.

Stel je voor dat zich in je hart een dansende vrouw bevindt. Zij is een boodschapper van je ziel. Kijk eens goed naar haar. Misschien zie je haar niet duidelijk, maar voel je haar wel. Laat haar tegen jou praten. Laat haar vertellen waar zij naar verlangt, waar zij zin in heeft, wat haar het gevoel van plezier en lichtheid geeft. Vreugde mág, en is goed. Inspiratie toont zich altijd via een gevoel van vreugde en zachtheid: energieën die op gespannen voet staan met overmatig denken.

Nu wil ik iets vertellen over de nacht van de ziel. De ziel incarneert op aarde, komt in jou, vormt jouw persoonlijkheid als aards mens, met één doel: zichzelf uitdrukken in de materie, en daardoor zichzelf beter leren kennen. En ook om te genieten van zichzelf, en om zichzelf te ontplooien. Dat is een natuurlijke stroom.Maar in jullie wereld – in de maatschappij waarin je leeft – zijn er tegenkrachten werkzaam die die natuurlijke stroom van de ziel onderbreken. Jouw natuurlijke radar – die geeft jou in wat te doen, te doen wat goed voelt voor jou – wordt al vroeg in je jeugd verstoord. Vrijwel iedereen heeft een verstoorde radar, waardoor hij zich niet meer zo eenvoudig kan verstaan met de waarheid van het hart. Er zijn weliswaar veel veranderingen gaande en openingen naar licht, maar tegelijk hebben jullie te maken met een zware erfenis: die van angst en verdriet in het hart van velen onder jullie.

Velen van jullie, tot wie ik spreek en die zich door mij aangesproken voelen, zijn ook degenen die de roep van hun hart horen, die duidelijk van binnen voelen: ik wil het anders; ik wil leven volgens mijn waarheid, ik wil de roep van mijn ziel leren verstaan en ernaar leven.

Op het moment dat je dit gaat voelen, komt er geleidelijk aan bewustwording op gang. Via iets wat je leest, doordat iemand je iets vertelt, doordat iemand je inspireert. Als geleidelijk aan die bewustwording ontstaat, worden er ook tegenkrachten geactiveerd. Dat komt doordat jij als aards mens de collectieve energie van het verleden hebt geabsorbeerd. Dat kan niet anders. Door je manier van denken via je opvoeding – je ouders, je familie, het onderwijs, het hele systeem- sta je met één been in een zware onderdrukkende traditie; die staat loodrecht op de waarheid van het hart, Als jij dus in je leven ruimte gaat maken voor je harteklop, voor de stem van je ziel, dan zul je te maken krijgen met tegenkrachten die jou vertellen: Doe het niet. Dat is gevaarlijk. Je kunt er niet zomaar uitstappen. Je kunt niet zomaar de stem van je gevoel volgen. Wees redelijk. Pas je toch een beetje aan.

Die tegenkrachten proberen je angst in te boezemen: angst voor afwijzing, angst voor geldtekort, angst om belachelijk gemaakt te worden, om voor gek te worden versleten. Al die vormen van angst kunnen in meer of mindere mate naar boeven komen als je kiest voor de ziel. Dit kan zelfs een nacht van de ziel in het leven roepen. Wat er dan gebeurt, is dat de tegenkrachten – al je vormen van angst, je twijfels, je eenzaamheid – zo sterk worden dat je het licht van je ziel, dat jou eerst uitnodigde, niet meer kunt voelen, niet meer kunt zien.

Maar je kunt ook niet meer terug naar het oude, want je weet dat je daar niet meer in kunt gedijen: dat het oude je diep ongelukkig maakt. Je kunt niet meer terug in een relatie die je geen vreugde geeft. Je kunt niet meer terug in werk dat niet bij je past, naar een omgeving, waarin je voelt dat je innerlijk doodgaat. Je kunt niet meer terug, maar je kunt ook nog niet vooruit, omdat angst je bij de keel grijpt. Dat is de echte transformatie waar het in dit leven om gaat. Het nieuwe is er dan nog niet, de stroom van je ziel nog niet duidelijk manifest in je leven. Je wankelt.

Allerlei aanleidingen kunnen er zijn, gebeurtenissen van buitenaf, die je in dit niemandsland brengen, in dit vacuüm. Maar het kan ook een proces van binnenuit zijn. Je draagt al heel veel gevoelens in je mee, niet alleen vanuit dit leven, maar ook vanuit eerdere levens die je op aarde hebt geleid. Vaak heb je een innerlijke bagage die in dit leven gezien en geheeld wil worden. Er kan dus veel naar de oppervlakte komen in zo’n fase van crisis, in een nacht van de ziel. .

Ten diepste wil ik je uitnodigen om de pijn – het verlies of de angst die je voelt – uit te houden, er in te blijven, te blijven vertrouwen dat dit een doorgang is, en geen eindpunt. Dit is nodig. Wanneer je nu in een donkere periode zit, waarin alle zekerheden je ontvallen, dan geldt er alleen maar voor jou: vertrouw!

Het waarom en waarheen het allemaal gaat, zijn er nog niet, kunnen er nog niet zijn. De deur naar je ziel staat op een kier, maar is nog niet open. Ik vraag je om desondanks te vertrouwen op het licht van het leven zelf. Het universum, de kosmos, is een liefdevol geheel, wil jou niet straffen of pijnigen. Er is geen enkel nut in straf of pijn op zich. De pijn ontstaat, het lijden ontstaat, omdat je niet vertrouwt op een betere toekomst, op het licht dat voor jou wil gaan schijnen. Je kijkt wanhopig terug naar het verleden. In diepe nood wil je vaak terug naar zekerheden die je ooit bezat, maar dat gaat niet meer. Je bent echt op weg naar iets nieuws, naar iets wat je nog niet weet of kent. Jouw ziel heeft je gelokt. Je hart heeft je ingefluisterd dat het goed is om de weg van het nieuwe op te gaan. Maar als je dan met tegenkrachten wordt geconfronteerd, kan dat heel verlammend en beangstigend zijn.

Ik vraag je nu om je innerlijk kind – dat deel in jou dat het spontane en gevoelsmatige vertegenwoordigt – uit te nodigen bij je te komen. Dat is het meest kwetsbare deel van jou. In veel opzichten is dit kind weerloos, niet in staat zich te redden in deze wereld. Het is nog klein, maar tegelijk zit er een enorme kracht in dit kind. Het staat nog dicht bij de ziel, zoals een pasgeboren baby dicht staat bij de sferen waar hij of zij uit komt. Nodig dit kind uit om in je hart bij je te komen. Zie het voor je. Zie jezelf als kind. Neem elk beeld dat er in je opkomt, en kijk of dit kind, dat je voor je ziet, ergens bang voor is, of het jouw troost nodig heeft.

Bedenk, dat als je iets nieuws wil proberen en je leven echt wil veranderen, dit jou kwetsbaar maakt op een heel menselijke manier. Het is heel menselijk om je zekerheden niet te willen verliezen. Het kind in jou kan zich dan ontheemd voelen, verward. Reik je hand uit naar dit kind. Voel de grote kracht die in jou huist. Jij bent in staat het pad van jouw ziel te volgen. Jouw aardse ik – met de ervaringen die het heeft opgedaan als kind van de Aarde – is in staat jouw ziel te volgen.

Merk op dat ik jou nu aanspreek als jouw aardse zelf dat jouw naam draagt, dat ik jou nu aanspreek als een volwassen wezen. Jij bent een gelijkwaardige partner van je ziel. Jouw ziel is oud en wijs, en overziet veel. Jij bent een nieuwe schepping van je ziel. Jouw ziel heeft jou geschapen – de persoon die jij nu bent – omdat ze in jou gelooft, omdat ze gelooft dat jij hier iets gaat ervaren en begrijpen dat enorme waarde heeft voor de ziel. De ziel ziet jou als gelijkwaardige partner.Jij bent deel van haar. Jij bent deel van jouw Ziel, en toch sta je er ook een klein beetje buiten. Jij bent nieuw, een nieuwe toevoeging van je ziel. Én jij bent degene die de keuzes maakt in je leven.

Als je voelt dat het contact met je ziel, met de bron van wijsheid in je leven, je ontglipt, doe dan een beroep op je innerlijke kracht, op wie je bent. Geloof in jezelf. Geef je over aan de krachten van de Aarde en die van het Universum. Ook als je het gevoel hebt blind te zijn, als je niet kunt zien welke kant je op moet gaan, blijf dan vertrouwen! Ga dan niet teveel in je hoofd zitten, want daar komen de oplossingen niet vandaan. Vaak genereert dat alleen maar meer angst. Zoek de stille ruimte in je hart op.

Wees tenslotte hier en nu aanwezig in de ruimte van je hart. In stilte … dan kun je voelen dat er een gezamenlijk veld ontstaat. In je hart ben je natuurlijk verbonden met het hart van iedereen, zonder onderbreking. Er is dan geen scheiding.

Het hoofd scheidt, het hart verbindt. Voel het veld van wit en geneeskrachtig licht dat ons verbindt. Voel je getroost en gezien. Je ben een kind van de kosmos. Het is je van harte gegund jezelf te zijn, je te ontplooien en daarvan met volle teugen te genieten. Schep vreugde in wie je bent!

Dankjewel voor je aandacht.

© Pamela Kribbe

Tekstredactie: Ben van den Broek