Pamela Kribbe channelt Jeshua
Lieve mensen,
Ik ben Jeshua, jullie broer en kameraad. Ik ben niet werkelijk een ander; je kent mij van binnenuit. Dat is wat je raakt en aanspreekt, omdat ik een stem ben van binnenuit.
Ik was ook een gestalte buiten jullie, een gematerialiseerd wezen op Aarde, maar in de kern zijn we één veld, zijn wij verbonden in één netwerk zou je kunnen zeggen. Dit netwerk of veld van energie, dat helderheid en licht wil verspreiden, raakt steeds dieper geïncarneerd of verankerd op Aarde. Waar licht komt, komt helderheid en dat drijft het donker, de duisternis naar buiten of naar de oppervlakte toe.
Mijn komst op Aarde veroorzaakte veel gespletenheid, tegenovergestelde reacties en strijd daartussen; dat heeft heel lang voortgeduurd. Jullie hebben op een of andere manier in verschillende levens deelgenomen aan die strijd. Je voelde je verwant met het Christusbewustzijn, waar dat voor staat, en je voelde het als een innerlijke missie om dit bewustzijn onder mensen te helpen verankeren in de aardse realiteit. Tegelijkertijd ondervond je daarin veel weerstand, en werd de boodschap – of wat het je te zeggen had, waar je kanaal voor wilde zijn – misverstaan of tegen je gebruikt. Jullie hebben allen de pijn daarvan ervaren: hoe het is om afgewezen te worden op een deel van jezelf dat voor jou als het meest puur en waar aanvoelt. Daarom zijn jullie allemaal innerlijk gewond geraakt. Jullie zijn als het ware gewonde strijders, en voelen je vaak niet thuis in deze wereld. Voor een deel hebben jullie je teruggetrokken en voel je weerstand of twijfel bij het uiten, het uitdrukken van jezelf in deze wereld. Je bent voorzichtiger geworden. Toch is er nog steeds dat diepe verlangen, de roep in je ziel, om je licht hier neer te zetten, te laten stralen. Er is nu in zekere zin een gespletenheid in jezelf ontstaan. Een deel van je wil hier zijn, een ander deel wil dat niet. In dat laatste deel zit je eigen duisternis. Dat is het deel dat gewond is geraakt, verzwakt, en ook boos, teleurgesteld en gedesillusioneerd.
Ik vraag je daar nu naar te kijken, omdat je diepste opgave in dit leven is om de strijd op te geven en in vrede hier te zijn. Jullie willen de gespletenheid in jezelf te boven komen. Kijk nu eens naar dat deel van jou dat niet hier op Aarde wil zijn: dat grote moeite heeft met de negativiteit, met de op ego of angst gebaseerde energieën, en dat hier ofwel voor terugdeinst of er de strijd mee aangaat. Je hoeft er niet over na te denken. Voel het eens in je eigen energieveld. Laat je bewustzijn eens zakken naar je buik toe. Ga uit je hoofd en laat je bewustzijn meedeinen met je ademhaling en in je buikholte zakken. Voel hoe je bewustzijn mee kan gaan op je adem. Voel hoe je bewustzijn waarneemt en meegolft op de gevoelsbewegingen in jou.
In tegenstelling tot het denken is dit bewustzijn niet verdelend, het deelt niet op in goed of slecht, oordeelt niet over wat je voelt. Het is in feite niet gelokaliseerd in je hoofd, maar in je hele zijn, het is een gewaarzijn. Als je nu contact maakt met dit bewustzijn, kijk dan eens rustig naar jezelf, voel jezelf als energieveld. Word je bewust van je voeten op de grond, je knieën, je bovenbenen… maak eens contact met je stuitje, het wortelchakra… Neem even afstand van de wereld om je heen. Kom heel dicht bij jezelf. Wees in je eigen ruimte en laat al het andere buiten je. Jouw bewustzijn beschermt je. Het neemt waar, het oordeelt niet: daarin schuilt zijn beschermende kracht. Het strijdt niet, maar is doordringend aanwezig. Dit is het licht dat jullie in wezen komen brengen en waar jezelf naar toe wilt. Het is niet zozeer het licht van het goede, het is het licht van waarheid: daarin mag het duister ook een rol spelen, aanwezig zijn. Het heeft een functie.
Zak daarom nu met dit heldere bewustzijn in je lichaam … voel eens waar je weerstand tegenkomt in jezelf. Voel het lichamelijk, energetisch. Kijk eens of die weerstand in het bijzonder verbonden is met een bepaald deel van je lichaam: een bepaald chakra, een bepaald energiecentrum langs je ruggengraat. Probeer het een beetje te lokaliseren. Ga gewoon mee naar de plek waar je bewustzijn je vanzelf naartoe trekt. Bied geen weerstand, ook al denk je ‘Ik fantaseer maar wat’. Ga er gewoon in mee. Ga dan naar de plek die de meeste aandacht trekt, kruip erin met je bewustzijn zonder iets te vinden. Wees er aanwezig en besluit om naar het meest donkere punt toe te gaan. Daar verbergt zich iets wat niettemin van jou is, een deel van jou. Laat dit tevoorschijn komen. Jouw bewustzijn is nergens bang voor. Het is gericht op waarheid, wil alles zien. Dus zie het of voel het, en geef het een vorm om het tastbaar te maken voor jezelf. Je kunt een kind zien … of een monster… of een dier. Besef dat er ook veel kracht schuilt in dat wezen, dat die kracht jou toebehoort, en dat het dus heel waardevol is om in contact te treden met dit deel van jou dat in het donker zit. Spreek het aan of roep het, heet het welkom. Kijk eens wat het jou wil zeggen.
Welke emotie of welk gevoel komt het sterkst uit dit deel naar voren? Is het boos of voelt het zich verlaten, is het verdrietig of bang?
Het enige wat je hoeft te doen is ernaar kijken en er ‘ja’ tegen zeggen. Steek je hand uit en heet je schaduw welkom. Het is een gepijnigd deel van jezelf. Het is niet slecht. Wanneer je je zondig of schuldig voelt over je eigen schaduwdeel, creëer je strijd, conflict. Je schaduwdeel is altijd het stuk van je dat in de war is geraakt, dat het niet begrijpt. Dit niet begrijpen is onderdeel van je weg op Aarde, onderdeel van je incarnatieweg. Dus veroordeel het nooit.
Liefde is de weg, is ook de kern van het Christusbewustzijn. Liefde brengt eenheid in jezelf. Het maakt je heel, en dat verspreid je dan ook naar buiten toe. Door de strijd in jezelf op te lossen voel je ook minder weerstand om in deze wereld te zijn. Je doet als het ware een stap terug of een stap naar buiten, maar daardoor ga je paradoxaal genoeg meer licht uitstralen en word je een anker of voorbeeld voor anderen.
Geef de strijd in en met jezelf op; dan valt alles op zijn plaats, ook de wereld en hoe die is: de mensen om je heen, de dualiteit die je steeds waarneemt. Ten diepste zoeken jullie naar vrede, innerlijke vrede. Dat is waar je bent als ziel in je ontwikkeling. Het feit dat dit je diepste drang is, geeft aan dat je in dit leven tot een bepaalde voltooiing wilt komen.
Jullie zijn lichtdragers, brengers van een nieuw bewustzijn. Maar dit hoeft niet langer te betekenen dat je de strijd aangaat. Het gaat nu veel meer om een in jezelf zakken, de gespleten delen van jezelf terugvinden en welkom heten. Dit brengt je de vrede waar je naar zoekt.
Ik groet jullie. Je bent deel van het Christusveld. Wat je ook doet of denkt of nalaat, je bent deel van ons. Voel je niet alleen.
Dank je wel.
© Pamela Kribbe
Tekstredactie: Ben van den Broek
Zeer krachtig! Dank je wel!