Pamela Kribbe channelt Maria Magdalena

Lieve mensen, lieve prachtige vrouwen en mannen,
ik, Maria Magdalena, ben bij jullie als vriendin en lotgenoot. Ik sta niet boven jullie en heb de wijsheid niet in pacht. Wel heb ik geleefd met alles wat er in mij zat, en heb ik van het leven geproefd. Vreugde, blijdschap en triomfen heb ik ervaren, maar ook diepe wanhoop, verdriet, en woede.

Leven is hartstocht beleven. Het hart wordt sterk geraakt door het leven, denkt niet na, voelt vooral. In ieder van ons is het hart op zoek, in wezen vooral naar liefde, naar het gevoel van eenheid dat je je diep van binnen herinnert als dat waar je ooit uit voortkwam, je thuis. Dit thuis, dat heel ver weg ligt, en waarvan je weet ‘ik moet ernaar terug’ is het enige wat echt rust brengt in een mensenhart: het gevoel van thuiskomen. Dat gevoel van thuiskomen nu bereik je in de liefde.

De liefde waarover ik spreek, is de liefde voor jezelf. Dat is een totale aanvaarding van wie je bent met alle hoogten en diepten, met alle pieken en dalen. Liefde voor jezelf betekent je werkelijk over jezelf ontfermen, en mededogen hebben met al die rare gedachten die er door je hoofd spoken, met de angsten en twijfels, met het verloren evenwicht, met het naarstig zoeken, en met de onrust die je kan overvallen. Dit alles neem ik waar in jullie. En ik vraag je: ontferm je daarover. Veroordeel jezelf niet, maar zie al deze zaken als evenzovele uitingen van een verlangend hart, van een hart dat verdwaald is en op zoek, op zoek naar thuis.

Jullie beschikken over een ongelooflijke kracht. Er is licht in jou, in jullie allemaal, een licht dat direct stamt uit de bron die jullie God noemen. Je loopt verdwaald rond in je hart, maar daar is ook dat licht dat jou nooit verlaat. Maak daar nu contact mee, en voel je innerlijk licht! Het is zo dichtbij. Je kunt er niet naar zoeken, eigenlijk alleen je ervan bewust worden dat het er al is. Juist daarvoor is het nodig in je buik te zakken: dat is eigenlijk één worden, jezelf accepteren, en je op een diep niveau ontspannen. Je buik omvat je menselijkheid. Daar gaan de emoties heen en weer, maar jullie sluiten je daar vaak van af. Velen onder jullie, zeker de spiritueel geïnteresseerden, zijn geneigd voornamelijk in de bovenste helft van hun energieveld te leven, dus boven je middel: in je hartchakra, in je hoofd; soms ook in het derde oog, waar gevoelige mensen veel kunnen waarnemen. Dit alles is weliswaar een teken van ontwikkeling, maar zolang het gebied in de onderste helft van je aura, je buik – de zetel van je emoties en passie – verboden blijft, weggedrukt, kun je niet één zijn. Dan ben je niet één met jezelf, en kun je ook niet een gevoel van eenheid in je leven vinden.

Waarom is dit zo?
Dit komt doordat jou geleerd is de energieën in je buik weg te drukken, terwijl toch de buik het meest spontane deel van jou is, verbonden met je innerlijk kind! Ook de vrouwelijke energie is verbonden met de buik. De emoties, het voelen, het stromende: dit alles hoort bij de vrouwelijke energie. Maar in jullie maatschappij bestaat een grote behoefte aan controle, en om controle te realiseren worden emoties ingedamd. Dat gebeurt vanuit het hoofd dat als een soort controlekamer fungeert. Vanuit het hoofd is er de neiging het leven in bedwang te houden. Als je dat sterk doet, kun je op het laatst de spontane stroom in jou, het kinderlijke, het ongedwongene, het ontspannene, nog maar moeilijk voelen. Maar zonder die bron, zonder je buik, kun je niet leven, kun je niet werkelijk scheppen en creëren, ben je maar half mens. Dat is tragisch. Het gebied van de buik is taboe geworden, doordat een mannelijke energie is gaan overheersen, zowel vanuit de religie als vanuit het wetenschappelijk denken. Voor de vrouwelijke energie, voor de intuïtie, voor het voelen, is daar weinig ruimte. Dit maakt mensen uiteindelijk ongelukkig.

Een nieuwe werkelijkheid en het terugvinden van thuis kan alleen in en via de buik plaatsvinden. Daarbij staat de buik voor je menselijkheid, je voelen, je hartstocht. Ik vraag je: zak nu dieper in dit gebied van je buik. Dat doe je door er rustig naar toe te ademen, en te proberen bij elke uitademing spanning in je lichaam los te laten. Ik ben bij jullie. Ik ben een drager van de christusenergie; en samen met mij zijn ook jullie gidsen en vrienden aan de andere zijde bij je. Je bent niet alleen. Voel het maar: je wordt gezien, je wordt gewaardeerd! Er is iemand die je hand wil vasthouden, een liefdevolle vriend of gids aan de andere zijde. Die kent je, lacht je toe, en moedigt je aan om diep in je buik weer dat borrelende gevoel van vreugde te vinden dat ooit bij je hoorde. Als kind wist je het nog: het blije, het vrolijke.

Ik vraag je: ga daarnaar op zoek om er nu een boodschap van te ontvangen. Stel je voor dat in jouw buik een klein ondeugend meisje zit. Ze is niet zo braaf, niet zo netjes; ze zit vol levenslust, vol ideeën. Ze heeft er zin in; ze is niet bang om op te staan en voor zichzelf op te komen. Ze weet dat ze daar recht op heeft. Ze weet dat ze mag leven en dat ze verbonden is met het universum zelf; daarom hoeft ze haar bestaansrecht ook niet te bewijzen. Met andere woorden: ze is vrij.
Ieder van jullie draagt zo’n kind in zich mee. Vraag het nu om zich te laten zien. Vraag aan dit meisje of er iets in haar dagelijks leven is wat haar wegdrukt, iets waar zij zich niet goed bij voelt. Misschien vertelt dit meisje je dat het een situatie op je werk is, in je familie, of in je relatie. Kijk eens of zij jou daar iets over kan zeggen. Nodig haar uit te spreken.

In dit simpele gebaar, het aan het woord laten van dit meisjeskind, liggen heel veel mogelijkheden verborgen. Want het gaat niet alleen om jou, om jouw innerlijk kind, maar ook om het transformeren van een traditie, een traditie van pijn en wreedheid. Zowel mannen als vrouwen hebben onder deze traditie geleden. Daarin werd het vrouwelijke geweld aangedaan, raakten mensen innerlijk gespleten en gingen ze zichzelf geweld aandoen. Ook al leven we in een tijd van verandering, toch sta je in een traditie, en daarmee in een verleden dat je raakt en beïnvloedt. Een deel van de collectieve vrouwelijke pijn zit ook in jóuw energie en jóuw lichaam. Die pijn heb je meegekregen via je opvoeding of op school, maar ook via het energieveld om de aarde heen, via een collectieve menselijke energie die de sporen van het verleden bevat. In dit veld beweegt een ieder zich dagelijks. Dat kan het moeilijk maken om echt voor jezelf te kiezen, voor die stem in je buik, voor die stem van je oorspronkelijkheid. Je voelt de druk van het verleden, de druk van de maatschappij, voorzover die nog bepaald wordt door oude energieën. Op het moment dat jij hierin verandering brengt door te gaan luisteren naar die spontane stem in je buik, door je geheime verlangens werkelijk onder ogen te zien en ernaar te handelen, verspreid jij licht in de collectieve energie, in de sfeer om de aarde heen. Als jij in een stil moment werkelijk je over jezelf kunt ontfermen, je eigen demonen kunt aanzien en begrip voor ze kunt opbrengen, als je vanuit de diepte bereid bent met jezelf te leven, dan word je een oorspronkelijk mens. Je gaat dan doen wat je echt wilt, waarvan je echt van binnen voelt dat het goed is. Misschien maak je fouten of bega je vergissingen, maar je gaat door! Je wijkt niet meer voor wat er van je wordt verwacht, voor wat de wereld je dicteert. Je wordt moedig, en eigen.

Dit is precies wat deze wereld vandaag nodig heeft: oorspronkelijke, eigenzinnige mensen die een andere weg inslaan, die hun vrouwelijke energie, die hun gevoel en hartstocht vertrouwen. Wat jij zo heel persoonlijk doet in jouw leven, dat heeft effect op je omgeving, op je directe omgeving. Maar het gaat nog veel dieper. Samen met jou zijn vele anderen bezig met dit innerlijke proces van bevrijding.

Tenslotte wil ik je vragen je te verbinden met al die mensen op aarde, vrouwen en mannen, die zo diep het verlangen ervaren naar een ander soort leven, naar een vrijer leven, een leven zonder angst en onderdrukking, een leven met meer vrolijkheid en glans, een leven met passie en eerlijkheid.

Voel nu al die gelijkgestemde zielen op aarde die hiermee bezig zijn. Zie en voel hun oprechtheid. Je bent niet alleen. Soms denk je misschien dat je anders bent, en is het moeilijk voor je om aan mensen om je heen uit te leggen waar jij staat en waar je voor staat.. Maar voel nu eens de gelijkgestemdheid die er al is op aarde, hier en nu. De verboden vrouw mag nu in de openbaarheid verschijnen. Haar tijd is gekomen. En ze komt niet om hier te strijden of te verbeteren. Ze staat hier met een bloem in haar hand, maar wel vastbesloten. Ze gaat niet opzij. Z leeft haar waarheid. En daardoor komt ze thuis in zichzelf. In dit thuiskomen zijn jullie een voorbeeld voor anderen. Op deze wijze, van onderop, zal deze wereld veranderen, zal er meer harmonie komen tussen mannelijke en vrouwelijke energie: dit is cruciaal. Alleen wanneer er op innerlijk niveau harmonie ontstaat, binnen in mensen, kan er ook op uiterlijk niveau harmonie onder mensen ontstaan.

Dank je wel voor jullie aanwezigheid hier vandaag.

© Pamela Kribbe

Tekstredactie: Ben van den Broek