Pamela Kribbe channelt Jeshua

Lieve mensen,

Ik ben Jeshua.

Ik groet je vanuit mijn hart. Ik ben nabij en leef in jullie harten. Op een dieper niveau zijn we verbonden en één als cellen in een groter lichaam of lichtvonkjes in een grote ster. Voel die verbondenheid eens!

Als je op aarde leeft word je een expert in het ervaren van afgescheidenheid. Dat is ook vaak het eerste wat je leert als kind – als baby – dat je apart staat, dat je een lichaam bent dat voeding, zorg en aandacht nodig heeft. Er is op aarde, ook aan het begin van het leven, veel meer aandacht voor het fysieke en het materiële dan voor het niveau van eenheid, het verbonden zijn met waar je net vandaan komt. Je wordt vrij snel gedwongen daarvan afscheid te nemen door die fixatie op het fysieke en materiële. Terwijl het ook geleidelijk aan zou kunnen gaan en een kind langer het hem zo vertrouwde gevoel van eenheid en verbondenheid zou kunnen behouden. Zo zou het leven, om te beginnen de jeugd en puberteit, minder zwaar en intens zijn. Als het contact met de eenheid, met de ziel vroegtijdig verloren gaat vanwege een gebrekkig bewustzijn in de ouders of de omgeving, wordt de jeugd, de hele jeugd, daardoor zwaarder dan nodig. Jullie hebben dit allemaal meegemaakt.

Denk eens aan een moment in je jeugd, nog vóór je puberteit, waarin je je eenzaam of verloren voelde, of het gevoel had dat je er niet inpaste of erbij hoorde, of dat je gewoon een gevoel had van afstand tot de mensen, de wereld om je heen. Misschien was er een dromerigheid in je waardoor je niet helemaal mee kon komen. Haal dat terug in je herinnering en zie het kind dat je was. De kindertijd is een heel rijke fase van het leven, maar in het aardse zijn mensen,  ouders, erop gericht het kind goed groot te brengen: men is gericht op wat nog komen gaat. Men leeft naar de toekomst toe, terwijl er in het kind zelf zoveel schatten en geheimen verborgen liggen die soms helemaal niet aangesproken worden, omdat het kind haast moet maken om groot te worden.

Kijk eens in jezelf of er in het kind in jou dat je was, een schat verborgen lag die in je huidige leven nog niet of onvoldoende is aangesproken. Stel je dat kind voor. Laat het verschijnen in je hart of voor je innerlijk oog. Zie wat dit kind anders maakte. Voel de ziel van dit kind. Voel wat het in zijn vroege jeugd moest achterlaten aan innerlijke rijkdom en herinneringen aan andere sferen van zijn. Voel hoe mysterieus dit kind was. Voel hoe mysterieus jij was. Voel het niet-geziene, het niet-gehoorde in dit kind en haal het naar voren. Het is in feite je eigen essentie die je hiermee oproept, je eigen kern die stilletjes verloren is gegaan in het jachtige, op uiterlijke groei gerichte bestaan op aarde.

Stel je voor dat je weer dit dromerige kind bent dat je ooit was en probeer met je volwassen bewustzijn door te dringen in het bijzondere van dit kind. Waar gingen zijn of haar dromen over? Wat miste het kind in jou in deze wereld? Wat miste het ‘t meest?

Jullie hebben allemaal een diepte in je die aan je zicht onttrokken is geraakt. Maar die diepte leidt je naar je ziel en die heb je nodig om in je leven zin en betekenis te ervaren. Zet dus zeer grote vraagtekens bij het aspect in deze wereld dat op het uiterlijke en fysieke gefixeerd is, ook op het actief en doelgericht zijn: dit leidt vaak heel erg af van de innerlijke diepte die zo bij je hoort. Voel die diepte om je heen.

Stel je voor dat je door een donkere hemel vliegt waarbij je allemaal sterren ziet. Je vliegt door het heelal of je zweeft er gemakkelijk doorheen. Het kost je geen moeite. Je voelt je daar thuis. De kosmos is je bekend. Je bent thuis in de kosmos. Je kijkt om je heen naar al die sterren en je voelt je gedragen door een groot geheel van liefde. Je bent veilig. Je bewustzijn is heel open. Je hoeft je nergens op te richten. Voor alles wordt gezorgd. Je bent vrij. Je voelt hoe je ontspant. Er hoeft niets, er moet niets. De eeuwigheid is om je heen. Er is geen haast…

Nu voel je hoe je langzaam naar de aarde toe zweeft. Je ziet een blauwe bol van licht, de planeet Aarde. Je kijkt ernaar, heel neutraal. Je hoeft niets. Langzaam beweeg je je toe naar de aarde. Zie de aarde als een energiebol, als een veld van energie. Je gaat er nu contact mee maken zonder dat je in een lichaam hoeft te zijn. Je stelt je voor dat je als een etherisch of geestelijk wezen naar de aarde toe beweegt, maar je hoeft niet de last van een lichaam te dragen, je bent helemaal vrij. Dan reis je door de sfeer van de aarde heen.

Wat valt je op als je de sfeer van de aarde, de collectieve energie van de aarde waarneemt? Je hoeft er niets mee. Je hoeft ook niets te helpen of te veranderen. Je voelt gewoon de verschillende energieën op aarde.

Ik vraag je om je nu te richten op twee verschillende energieën.

De eerste is die van de natuur, de energie van de natuur op aarde: het plantenrijk, het mineralenrijk, de dieren, het geheel van de natuur; de schoonheid en de harmonie aanwezig in de natuur, de krachten in de planeet, in moeder Aarde. Kijk wat die energie met je doet, wat ze in je oproept.

Er is iets wat jou verbindt met de aarde. Het is niet zomaar iets dat je hier vele levens hebt geleid en dat je hier nu weer bent. Voel jouw band met moeder Aarde. Voel de betekenis van die band, een oude band.

Nu richt je je op een andere energie, de energie van de mensheid op aarde. Stel je voor: al die landen op aarde, bevolkt door mensen met uiteenlopende culturen en geloven. Je neemt dit heel neutraal waar. Je hoeft niets, je moet niets. Je zit in een dimensie van eeuwigheid. Er is voor alles heel veel tijd. Wat doet de energie van de mensheid met jou? Wat is je spontane ingeving? Hoe verhoud jij je tot die sfeer van de mensheid, de collectieve sfeer? Wil je er uit weg? Wil je er naar toe? Voel je je thuis of voel je juist verzet? Voel je je een vreemde? Wat wil jouw ziel als het gaat om jouw relatie met de mensheid? Kijk er naar zonder oordeel. Je bent nu het kind in jezelf: groots en dromerig en verbonden met de wereld van de ziel. Het kind is nog heel vrij, kan nog alle kanten op.

Kijk nu eens, tenslotte, of er in je dagelijks leven, hier en nu op aarde, ruimte is voor dat kind in jou dat nog in contact staat met de ziel en met een ander bewustzijn; dat nog niet zo gefixeerd  is op het doen, het handelen, het praktische, het concrete, het uiterlijke. Dat veel vrijere en ook dromerige bewustzijn heb je nodig. Dat is jouw toegang tot channelen, tot intuïtie, tot fantasie, tot creativiteit. Je hebt dat kindsdeel heel hard nodig om in deze wereld het contact met je ziel vast te houden. Daarom mag je er ook bewust ruimte voor creëren.

Je innerlijke wereld is belangrijk en mag niet te veel aan regels gebonden worden. Anders wordt het droog en dor in je binnenwereld. Iedereen weet dat een kind vol fantasieën zit, geen grenzen kent en over grenzen heen wil: het wil dromen en avonturen beleven. Dit is een kostbaar deel van jou. Kijk of je er in het dagelijks leven voldoende ruimte voor maakt. Vraag aan je innerlijk kind: “Hoe kan ik jou energetisch voeden? Hoe kan ik voor jou meer ruimte maken zodat je meer tot je recht komt?”

Besef dan: als je ruimte maakt voor je innerlijk kind, ga je waarschijnlijk in tegen de regels van de maatschappij, tegen de wereld om je heen. Je doet dan iets wat nutteloos lijkt, geen doel heeft, je droomt er maar wat op los. Je lijkt misschien zweverig, terwijl je in feite contact maakt met andere dimensies van bewustzijn die heel fundamenteel zijn. Maak ruimte voor jezelf! Dan zul je intuïties en ingevingen krijgen die niet uit je verstand komen of uit je aardse emoties, maar uit het rijk van de ziel. Daar zijn ook jouw gidsen aanwezig, helpers, vrienden, verbonden –  zoals ik aan het begin al zei – als de cellen in één lichaam, als de vonkjes in één ster. Als je daardoor wordt aangeraakt, wordt je ziel meer wakker op aarde. Zij zijn om je heen om je aan te raken, dat te laten gebeuren. Maar als je aangeraakt wórdt door intuïtie, door ingevingen, door gechannelde informatie, dan kom jíj meer tot leven: dat is wat je ervaart! Jouw ziel wordt meer wakker! Dat geeft je een gevoel van intense vreugde, want de ziel wil hier zijn, wil heel zijn op aarde, niet gebroken of alleen in fragmenten aanwezig, niet verstoten uit het dagelijks leven, maar helemaal hier.

Elk moment dat je diepe vreugde ervaart en voelt dat je klikt met jezelf, is een moment van zielscontact en ook een moment van channeling, omdat alle hogere energieën erop gericht zijn dit in jou te bevorderen. Dat is het hele doel van leraarschap of gids zijn: om de ziel in de mens wakker te laten worden op aarde. Jíj bent het kanaal. Jíj bent dat wat wakker geroepen wordt. Het doel van channeling ligt niet buiten jou. Jíj bent het doel. En als je ziel wakker wordt in je leven op aarde, verspreid je licht. Dat gaat vanzelf. Daar hoef je niet voor te werken of te leren.

Houd het kind in jezelf in ere. Besef de diepte en het mysterie in je eigen kind- zijn en herstel de wonden die je – onbedoeld vaak – zijn toegebracht in je jeugd.  Maak weer ruimte voor het spontane, het intuïtieve, het grensoverschrijdende in jezelf. Jullie worden gesteund door bronnen van licht om je heen. Jullie zijn ons heel dierbaar. We laten jullie nooit los.

Dank je wel.

© Pamela Kribbe

Tekstredactie: Ben van den Broek