Pamela Kribbe channelt Jeshua

Lieve mensen,

Ik ben Jeshua. Ik groet jullie allen, en ben heel dichtbij.

Ik ben mens geweest zoals jullie en begrijp heel goed het heen en weer gaan tussen licht en donker, volheid en leegte, vreugde en pijn. Ik begrijp waar jullie in je leven op aarde doorheen gaan.

Er is veel verwarring in jullie over het vinden van de juiste weg, over het vinden van je eigen weg. Onbewust richten velen van jullie zich op een doel om dit te realiseren, en je verwacht dan dat er een stabiele toestand ontstaat van wat jullie geluk of vrede noemen, een pijnvrije toestand. Jullie onderschatten het belang van de dualiteit, van het heen en weer gaan tussen uitersten, het beleven van diepe emoties, zowel de lichte als de donkere.

Jullie willen toe naar een punt van rust en vrede, en tegelijk willen jullie leven, ervaring opdoen. Jouw ziel wil léven. Voel dat eens van binnenuit. Voel ook dat er diepe ervaringen zijn geweest in je leven, die – ook al waren ze heel pijnlijk – tot grote openbaringen hebben geleid: tot diepe inzichten in het mens-zijn, in wie je bent en wie je niet bent.

Zoek eens in het verleden een crisis-ervaring op, die je heel diep heeft geraakt. Herinner je de pijn en de wanhoop, maar voel ook hoe er toen zaadjes van licht ontkiemden in jou, in jouw bewustzijn. Door de duisternis heen ontdek je je eigen licht, dat wat in jou eeuwig en onverwoestbaar is.

Soms is het juist in situaties van diepe nood, wanneer  je geconfronteerd wordt met verlies of dood, dat je contact maakt met je ziel, met je grootheid. Herinner je zo’n moment in je leven. Ga terug naar een moment dat je je werkelijk realiseerde: ik ben veel groter dan alleen het menselijk bewustzijn, dan het lichaam waarin ik woon; ik ben veel ouder en ruimer dan ik had gedacht. Het is juist die ruimte  –  het besef van groter zijn, van veel meer zijn dan alleen dit lichaam en deze denkende geest – die je helpt om rust en vrede te vinden te midden van de warboel, van de chaos in het leven.

Tegelijk blijf je die chaos en warboel echter wel beleven. Ups en downs, wisselende gemoedstoestanden en stemmingen horen bij het leven; die blijven bij je tot het einde. Maar door in je leven van alledag voedsel te geven aan het besef van ruimte om je heen, aan het besef van je grotere ik, het besef van je ziel, wordt alles zachter en betrekkelijker. Dát hebben jullie nodig.

De diepte van het menselijk lijden is groot. Er is in de mensen op aarde veel pijn en een gevoel van afgescheiden zijn. Er is behoefte aan besef van een andere dimensie, waarin eenheid ervaren wordt, ruimtelijkheid, oneindigheid. Vanuit die dimensie kun je voelen dat niets ooit echt verloren gaat. Niemand die je verliest is echt verloren. Waarmee je in liefde verbonden blijft, dat is altijd aanwezig. Je blijft verbonden met dat wat je lief hebt. Voel die ruimte van de zijns-dimensie, de niet-fysieke dimensie. Voel die letterlijk om je heen, zoals je hier nu zit in je aardse lichaam. Voel hoeveel meer je bent: een bewustzijn, een veld van energie. Voel dat je verbonden bent met een niet-aardse, een bovenaardse sfeer van zijn waaruit je voortkomt: het land van de ziel. Dat is geen plaats in fysieke zin: dat is menselijk gedacht. Maar om het aanschouwelijk te maken voor je menselijke geest, kun je het je wel voorstellen als een heel mooie plek.

Stel je voor: een prachtige, natuurlijke plek. Kies maar uit wat in je opkomt, wat voor jou bijzonder voelt. Het ziet er paradijselijk uit. Er heerst diepe rust en stilte, en tegelijk is het er heel vriendelijk en zacht qua sfeer. Misschien zie je een duin of een strand of een ander landschap. Stel je voor dat je er doorheen loopt. Voel dat je lichaam, wanneer je daar loopt, lichter aanvoelt, anders vibreert. Je bent ook sterk verbonden met de omgeving: die lééft en jij bent er deel van. De bomen, planten of dieren die er zijn: die zien jou, die nemen je waar; ze heten je welkom en jij groet hen terug. Alles wat leeft op deze plek is met elkaar verbonden.

Nu vind je ergens in deze mooie omgeving een aangename plaats om even te zitten. Je voelt om je heen de levende energie van de natuur, van de aarde. Alle spanningen die je in het dagelijks leven hebt opgebouwd laat je nu van je af glijden. Je vult je helemaal met de frisse en zachte energie van deze plek.

Stel je nu voor dat je vanaf deze plek –  die niet op aarde is, hoewel hij er aards kan uitzien – naar de aarde kijkt en dat je vanaf die verheven plek naar je aardse ik toe gaat, naar wie je bent en naar wat je doet in het dagelijks leven. Je kijkt nu naar jezelf vanuit het perspectief van een engel. Op die paradijselijke plek heb je contact gemaakt met wie je bent als engel, niet geïncarneerd, niet gebonden aan vorm, vol van liefde en zachtmoedigheid.

Nu beweeg je vanuit dit engel-zelf toe naar je aardse ik. Bezie jezelf eens met de ogen van die engel. Kijk naar je gestalte, naar je lichaam, en vooral naar de energie die je daarbij ziet of voelt. Wat valt je op? Wat is het eerste dat je opvalt als je naar jezelf kijkt vanuit die andere dimensie? Waar heeft jouw aardse ik het moeilijk mee? Wat heeft het ‘t meest nodig op dit moment? Laat dat dan naar dit aardse toe stromen. Jij bent als engel in staat om je aardse zelf te geven wat het nodig heeft. Of het nu rust is of bemoediging, liefde, of juist daadkracht en moed. Voel maar wat de engel jou wil geven en laat dit toe in je lichaam, laat het binnenstromen.

In het begin zei ik dat jullie veel groter zijn dan je aardse ik, dus ook groter dan de dualiteit, het heen en weer bewegen tussen donker en licht, pijn en vreugde. Ik raad je aan om in je dagelijks leven regelmatig contact te maken met dit ruimere bewustzijn of met die paradijselijke plek waar je was. In het leven van alledag zullen licht en donker elkaar blijven afwisselen. Stemmingen komen en gaan, zo ook allerhande gebeurtenissen. En dat is goed. Het hoort zo. Het hoort simpelweg bij het leven op aarde. Door je regelmatig terug te trekken in die tuin of dat paradijsje maak je contact met een groter bewustzijn dat in je leeft. Je hebt niets nodig buiten jezelf. Als je in dat grotere bewustzijn bent, voel je contact met liefde, kennis en wijsheid, en kun je jezelf daarmee vullen. Houd dit vast! Zo breng je meer vrede in je dagelijks bewustzijn, besef je dat alles tijdelijk is en ga je ook iets van die vrede doorgeven aan andere mensen. Hoe meer jij die vrede innerlijk voelt, des te meer wordt die ook zichtbaar voor anderen, en dat is een weldaad voor hen.

Dank je wel voor je aandacht en je aanwezigheid hier.

Tekstredactie: Ben van den Broek

© Pamela Kribbe

www.pamela-kribbe.nl