Pamela channelt Maria Magdalena
Lieve vrouwen en mannen,
Ik ben bij jullie, heel dichtbij. Voel mij vanuit je hart. Ik werd Maria Magdalena genoemd in een van mijn levens op aarde. Ik heb op aarde geleefd met droefheid, plezier, met angst en ook met moed. Ik ben alles geweest, heb de reis doorheen de menselijke ervaring gemaakt net als jullie. Het tekent niet de heilige dat hij of zij verheven is boven alle menselijke emoties. Het kenmerk van de heilige is juist dat hij of zij alles herkent, alle groeven in een menselijk gelaat begrijpt en innerlijk kan navoelen. Zo’n diep begrip te hebben van de menselijke weg op aarde dat er geen plaats meer is voor het oordelen, dat er alleen nog maar ruimte is, stilte, een diep verstaan van de ander. Wat er gebeurt als een mens zo diep wordt verstaan door een ander, is dat het hem of haar bevrijd van oude lasten. Want degene die hem of haar zo aankijkt, zo benadert, ziet de kern van iemand. De kern van oneindige schoonheid, diepte en wijsheid.
Jullie zijn mensen die in de diepte willen schouwen, die steeds dieper willen graven tot je bij de kern komt. Dat is je grote kracht. Jullie zijn allen op weg naar die ruimte, die je eerst aan jezelf geeft en waarin dan ook plaats komt voor alle anderen, omdat je niet meer oordeelt, niet meer hoeft te scheiden in goed en kwaad, in licht en donker. Die ruimte waarover ik spreek is de christusenergie, het christusveld. Alle dragers van deze energie kwamen daarvan getuigen, maar hoe doe je dat? Woorden schieten altijd tekort. Hoe benoem je dat diepe verstaan, die stille ruimte die toch niet leeg is, maar vol gevoel. Woorden schieten tekort. De betekenis van die grote stille ruimte heb ik gevoeld in de aanwezigheid van Jeshua; dat heeft mij diep geraakt. Ik werd zelf geopend door die energie, door zijn aanwezigheid. Ik ontdekte in mijzelf die ruimte en ging die geleidelijk aan bewonen, me er thuis in voelen. Daardoor kon ik steeds meer afstand nemen van de heftige menselijke emoties die in mij rond woelden: angst, afschuw, pijn en ook woede en haat. Het is makkelijk om in die emotionele energieën jezelf kwijt te raken. Het is je opdracht als mens om in jezelf ruimte te creëren en alleen jij kan dat. Een ander kan je door haar of zijn aanwezigheid uitnodigen, een spiegel voorhouden van hoe het kan zijn, hoe je vanuit die ruimte met jezelf kunt leven. Dat is de taak of de innerlijke opdracht van een lichtwerker; deze ruimte vast te houden in aanwezigheid van anderen, maar eerst en vooral in aanwezigheid met jezelf.
Laten we dat eens beoefenen. Voel dat je bewustzijn licht en zacht wordt, een beetje golvend en kabbelend, niet dwingend maar open. En dat die zachte stroom van jouw bewustzijn door je heen cirkelt. Door je hoofd, waar ze de scherpte van je gedachten wegneemt; deze worden mild en gemoedelijk. Vaak ontstaat die scherpte in je gedachten door pijn die je voelt, waarop je denkt te moeten reageren, van je af te moeten bijten, in de verdediging te schieten. Laat dat even los. Gun jezelf die kalme, zachte stroom van je ware bewustzijn. Laat haar naar beneden stromen door je keel, door je hart, door je schouders en door je middenrif en maag. Je kunt denken aan een kabbelend riviertje dat heel natuurlijk zijn weg vindt. Heb speciale aandacht voor het gebied van je buik en je bekken, laat daar het water stromen en je reinigen op een zachte manier. Alles wat scherp is, wordt afgevoerd door die stroom. Laat de energie maar doorstromen naar je benen; je bovenbenen, je knieën en je onderbenen. Zie hoe het water door je voeten stroomt, tussen al je tenen door de grond in. En hoe het je wortels met de aarde voeding en kracht geeft. Voel hoe de aarde je steun geeft, bodem onder de voeten. Kom helemaal thuis in jezelf. Kijk eens hoe wijd je je eigen aura om je heen wilt dragen. Je energieveld is een natuurlijk verlengde van je fysieke zijn. Waar houdt het op voor jou, wat voelt als een goede grens? Laat je veld gerust uitdijen, je stoort er niemand mee. Jouw ruimte geeft een ander ook ruimte. Voel je vrij en rust uit in jezelf. Zak dieper in je buik en laat je ademhaling daarheen volgen. En voel eens hoe je in deze toestand van binnen kalm, zacht en vredig bent en tegelijk duidelijk begrensd. Voel de veiligheid die dat geeft. Je houdt je aura bij jezelf, je neemt de ruimte in die bij je past en tegelijk voel je je zacht en open van binnen.
Vanuit deze bewustzijnstoestand wil ik je uitnodigen te kijken naar hoe jij je mannelijke en je vrouwelijk energie in het dagelijks leven inzet in relatie tot de wereld. Jullie zijn geneigd deze energieën gescheiden van elkaar te gebruiken, op zo’n manier dat ze onvoldoende afgestemd zijn op elkaar. De zachte energie die ik net benoemde, is je vrouwelijke kant. Die is invoelend, kan heel diep inleven en begrijpen. Maar vaak wanneer jullie die inzetten in de verbinding met een ander, ga je uit jezelf. Je springt ten dele uit je eigen aura of energieveld en duikt in dat van de ander. Kijk maar of je dit herkent voor jezelf en voel ook wat er dan energetisch met je gebeurt. Je energie schiet omhoog, je verliest de rust, de verankering in je eigen basis, in je buik. Nu ga ik over op de mannelijke energie. Er komt een moment dat het je te veel wordt. Het weggaan van jezelf, het je verbinden en daarbij je basis verlaten, put uit. Het is niet voedend, er gaat hier iets scheef. Op een goed moment voel je dat het weer ‘dicht moet’, dat je weer moet thuiskomen bij jezelf. Vaak is dat dan alleen mogelijk door je mannelijke energie op een stevige, bijna harde manier neer te zetten. De mannelijke energie krijgt de vorm van een harnas, of een hek, om jezelf te beschermen, om die stroom van weglekkende energie halt toe te roepen. Via emoties als onvrede, boosheid, teleurstelling ga je dan dat hek plaatsen. En kijk eens wat dat met je doet, hoe dat voelt van binnen? Kijk ernaar op een rustige manier en met een bepaalde nieuwsgierigheid: ‘Hé, wat doet dat met mij? Voelt het benauwend, voelt het vrij?’ Op een agressieve manier je mannelijke energie gebruiken, druist in tegen je natuurlijke, kalme bron van binnen.
Dit patroon tekent zich vaak af in jullie en vooral in lichtwerkers die hooggevoelig zijn geboren, die zich van nature gemakkelijk inleven in een ander en vanuit hun rol als bewustzijnspionier de neiging hebben te veel van zichzelf te geven, in de hoop dat op een weerklank, een herkenning, een instemming van de ander. Als die uitblijft, wat in al jullie levens is gebeurd of nog gebeurt, dan leidt dat tot pijn van binnen, teleurstelling, frustratie, boosheid en eenzaamheid. Vervolgens ga je dan de mannelijke energie inzetten om je af te sluiten en die vorm van afsluiten is beknellend en maakt je nog eenzamer. Op deze manier is er niet sprake van het vrij uitzetten van je eigen ruimte, jezelf begrenzen op een natuurlijke manier, maar eerder van een op slot gaan of zelfs het bijltje erbij neergooien.
Ik wil jullie uitnodigen om je mannelijke en vrouwelijke energie op een andere manier te gaan inzetten. Je hebt het net al gevoeld; het is mogelijk om helemaal thuis in jezelf verankerd te zijn. Voel dat weer. Zak weer naar beneden. Het is mogelijk daar te zijn en te blijven, ook in het contact met anderen. Dat betekent dat je heel veel loslaat, dat je het te veel willen helpen en veranderen van je naasten, loslaat. Dat je dus ook je behoefte aan controle of aan erkenning onder ogen ziet en niet meer jezelf in de steek laat om je bestaansrecht buiten jezelf te verdienen. Want dat is wat jullie vaak beogen in het overmatig geven en je verbinden met de ander. Je wilt je bestaansrecht – dat je er mag zijn zoals je bent – bevestigd zien in de ogen van een ander. Dat is het verlangen van een kind. Een kind mag dat verlangen hebben, het behoort tot het kind zijn. Maar spiritueel rijp en volwassen worden houdt in dat je je ontfermt over je eigen innerlijk kind, dat je haar of hem zélf bevestigt, steeds opnieuw, en werkelijk gaat luisteren naar de behoeftes en impulsen van het kind.
Sluit nu eens bewust je energieveld. Wees helemaal aanwezig bij jezelf. Voel je innerlijk kind in je buik zitten. Adem er zachtjes naartoe en voel hoe het licht wordt in jouw aura, in jouw ruimte. Dit is een heilige ruimte. Jij hebt het vermogen tot in de kern van jezelf te schouwen, je eigen schoonheid, wijsheid, liefde op waarde te schatten. Als iets je taak is in dit leven dan is het dat: je eigen unieke kracht, het kristal dat je bent, helemaal te zien en te ontvangen. Dát doet het christusbewustzijn in je ontwaken. En wanneer dit bewustzijn in je ontvlamd is, verspreidt het zich vanzelf naar anderen. Dit is niet iets waarvoor je hoeft te werken, te ijveren, te strijden. Het is juist de kunst diep verankerd te blijven in je eigen wezen. Dan vinden de mannelijke en vrouwelijke energie in jou vanzelf de juiste balans. De mannelijke energie brengt je terug bij jezelf, helpt je je af te scheiden of te onderscheiden wanneer dat nodig is. De vrouwelijke energie is je zachtheid, je vermogen om te verbinden, te begrijpen, te doorgronden. Beide werken samen als één geheel.
De kern van alle heling en zelfheling is de terugkeer tot jezelf. Je eigen ik omarmen, je grenzen bewust hanteren en tegelijk zacht en open zijn van binnen. Niet te veel geven, niet jezelf verlaten, je laten omarmen door de diepe, oordeelloze ruimte in je buik. Rustend in jezelf, omgeven door het christusveld, kun je veel betekenen voor anderen louter door wat je uitstraalt. Geniet nog eens van het stille bij jezelf zijn. Ontspan. Durf helemaal te zijn wie je bent.
Jullie zijn mooi! De christusenergie ontwaakt in jullie allen.
Ik groet jullie diep vanuit mijn hart.
© Pamela Kribbe
www.jeshua.net (Engelstalig)
