Tijd, multidimensionaliteit en ons Lichtzelf

Pamela channelt Jeshua (voor meer info over Jeshua zie Inleiding en Wie is Jeshua)

In de voorgaande hoofdstukken hebben wij een min of meer chronologisch verhaal geschetst over de herkomst en de bewustzijnsontwikkeling van lichtwerkers, zowel op aarde als in galactisch perspectief. Dit verhaal zou jullie de indruk kunnen geven dat jullie jezelf ontwikkelen in de tijd, van punt A naar punt B, van donker naar licht, van onwetendheid naar wijsheid. En in een bepaald opzicht is dat ook zo.

Toch willen wij in deze afsluitende paragraaf jullie wijzen op een ander perspectief, een andere manier van kijken naar jezelf. Een manier die jullie uittilt boven de tijd, boven het verloop van een bepaalde geschiedenis, en jullie laat kennismaken met jullie ‘boventijdelijke zijn’, of anders gezegd: jullie multidimensionaliteit.Hiermee bedoelen wij: er is een punt in jezelf, in je eigen hart of geest, dat losstaat van ruimte en tijd, dat op elk moment geheel vrij is te kiezen voor donker of licht. Een punt dat toegang heeft tot eindeloos veel dimensies of ervaringswerelden.

Terwijl je vanuit jullie aardse perspectief van punt A naar punt B reist (bijvoorbeeld door de vier bewustzijnsfasen heen die besproken zijn), is het vanuit een tijdloos, multidimensioneel perspectief zo dat jij alle punten (A, B, C t/m Z en meer) in jouw bereik hebt liggen, en dat je op élk moment kunt kiezen om een bepaald punt, een bepaalde bewustzijnswerkelijkheid, te activeren.

De reden dat wij dit perspectief onder jullie ogen willen brengen, is dat het jullie kan helpen door bepaalde innerlijke barrières heen te breken. Het kan jullie helpen een direct contact te maken met je eigen lichtzelf, met de energie van de engel die in jullie allen aanwezig is. Om dit begrijpelijk te maken, is het nodig om eerst het begrip tijd wat nader onder de loep te nemen. 
 

Tijd

Op het hoogste niveau van eenheid is er geen tijd. Dit is het niveau van de geest, God, het pure Zijn. Op dit niveau is er ook geen ontwikkeling, er is geen ‘worden’ maar louter ‘zijn’. Op het laagste niveau van eenheid, waarop afgescheidenheid het sterkst wordt ervaren, is er een leeg, lineair tijdsbegrip. Met ‘leeg’ bedoelen wij hier een wiskundig, abstract tijdsbegrip dat volledig is ontdaan van gevoelswaarde, van subjectiviteit. Tijd staat dan buiten je als een objectief raster. Je beleeft tijd als een raster dat van buitenaf over jouw ervaringen wordt heen gelegd. Een ‘curriculum vitae’ bijvoorbeeld, dat je bij sollicitaties indient, vormt zo’n objectief raster. ‘Toen deed ik dit en in dat jaar deed ik dat’….enzovoorts. Je benadrukt de buitenkant, de uitwendig zichtbare kant van dingen.

Op de energieniveaus tussen eenheid en afgescheidenheid in, is tijd een grootheid die zich meevormt met je ervaring. Dus: er is sprake van tijd, maar het is niet iets dat buiten je staat. Dit is bijvoorbeeld het geval in de astrale werelden, waar jullie naartoe gaan als je je aardse lichaam verlaat (tijdens dromen of na je dood). Er is daar geen klokketijd; de tijd is daar het ritme van je ervaringen. Nu eens rust je uit, dan ontmoet je iemand, dan verdiep je jezelf in iets. Wanneer het ene is afgelopen en het ander begint, wordt niet aangegeven door een klok, maar door je eigen beleving.

Maar deze vorm van tijd is er eigenlijk net zozeer op aarde. Ga maar na. Als je bij een goede vriend bent en jullie praten honderduit, ‘vliegen de uren om’. Als je in de wachtkamer bij de tandarts zit daarentegen, kruipen de minuten tergend langzaam voorbij. Wat is er aan de hand? Vanuit een wetenschappelijk oogpunt kun je dit zo verklaren: ‘je tijdsbeleving verschilt al naar gelang je iets positief of negatief beleeft, maar de tijd zelf is steeds hetzelfde, die verloopt in hetzelfde tempo’. Dit is de ‘objectieve raster’ manier van kijken naar tijd, ook wel de lineaire tijdsopvatting genoemd (tijd als liniaal). Ze komt voort uit een rationeel-wetenschappelijke visie op tijd.

Maar stel je eens voor dat je geen klokken had, geen dag en nacht, geen 24-urige dag, kortom geen tijdsmeting en geen natuurlijke invloeden zoals zon, maan, eb en vloed die je aan de tijd herinneren. Dan zou je alleen af kunnen gaan op je subjectieve tijdsbeleving. Jullie objectieve meetlat voor tijd (de klok) is niet gebaseerd op iets werkelijks, het is een voortbrengsel van de menselijke geest die wil ordenen en die een bepaalde orde heeft geabstraheerd uit de natuurlijke verschijnselen zoals die op aarde zich voordoen. Maar ‘objectieve tijd’, dat wil zeggen tijd ontdaan van enig ervaringselement of subjectief aspect, bestaat in wezen niet. Het is een illusie die jullie hebben gecreëerd vanuit het bewustzijn van afgescheidenheid dat jullie eigen is op aarde.

Tijd is in wezen een afgeleide van ervaring. Tijd is een manier om ervaring te benoemen. Bijvoorbeeld: jullie zeggen wel eens van iemand: ‘dat is een oude ziel’. Maar bedoel je daar nu echt een bepaalde hoeveelheid jaren mee, of een bepaalde hoeveelheid levens? Eigenlijk staat ‘oud’ hier voor: doorleefd, wijs, bedaard, bedachtzaam, enzovoorts. ‘Oud’ drukt hier een bepaalde kwaliteit uit, niet een kwantiteit. Het tijdsaspect drukt een ervaringsaspectuit. Tijd in de volle zin des woord is het verloop dat zich afspeelt in de innerlijke ervaringswereld. Het begrip tijd helpt bij het benoemen van innerlijke processen die een bepaald ritme en een zekere volgorde kennen.

Deze inleiding over tijd hebben wij nodig om meer te kunnen zeggen over een fundamenteel kenmerk dat jullie als bewuste wezens bezitten, namelijk jullie ‘multidimensionaliteit’: het feit dat jullie in meerdere dimensies tegelijk kunnen zijn.

Multidimensionaliteit

In het lineaire, objectieve tijdsbegrip kun je maar op één tijdstip en op één plaats tegelijk aanwezig zijn. Met ‘jij’ wordt in deze opvatting dan verwezen naar jouw lichaam, jouw hersenen, en jouw bewustzijn dat daar ergens in of omheen zit. (De wetenschap kan nog steeds niet verklaren hoe lichaam en bewustzijn met elkaar zijn verbonden, maar ze zegt wel dat zonder lichaam je bewustzijn niet kan bestaan).

In het volle, ervaringsgevulde tijdsbegrip, ben jij dáár waar jij erváárt. Waar jij bent, in plaats en tijd, wordt bepaald door wat jouw bewustzijn ervaart (of: kiest te ervaren). Een voorbeeld: je zit op het perron te wachten op de trein. Het duurt nog even dus je zit wat voor je uit te dromen. Je denkt sterk aan iemand met wie je gisteren een diepgaand gesprek voerde dat je echt iets deed. Je gedachten en gevoelens gaan weer terug naar dat tijdstip en je beleeft bepaalde aspecten innerlijk opnieuw. Op dat moment reis je met je bewustzijn terug in de tijd en ben je even in het verleden. Jouw energie van ‘nu’ maakt contact met jouw of jullie energie van gisteren. Tegelijkertijd is een deel van jouw bewustzijn aanwezig op het perron. Het basisbewustzijn van je lichaam is in het hier-en-nu en constateert bijvoorbeeld dat je voeten koud beginnen te worden of dat er achter je een gesprek wordt gevoerd door andere mensen.

Je ziet dus dat je bewustzijn in staat is zich te splitsen. Het kan op meerdere plaatsen en tijden tegelijk aanwezig zijn, afhankelijk van wat het wil ervaren of onderzoeken. Dit is een belangrijk gegeven. Jouw bewustzijn is niet gebonden aan plaats of tijd. Gedurende een aards leven heeft het de afspraak met je lichaam dat het daarmee verbonden blijft totdat het sterft, maar in wezen is je bewustzijn niet gebonden aan tijd en ruimte, in die zin dat het zich moet beperken tot een bepaald vakje in een objectief raster. Dat is een illusie.

Bewustzijn is vrij en ongebonden. Het kan zich splitsen en op meerdere niveaus ervaring opdoen. Bewustzijn is zodanig gelaagd, dat jullie zelfs nu, terwijl jullie denken dat je vast zit aan je lichaam, multidimensioneel zijn. Ken je de uitdrukking: ‘hij of zij zit vast in het verleden’? Iemand kan het verleden niet loslaten en zijn bewustzijn is helemaal gevuld met ervaringen van vroeger. Deze persoon ‘is er niet’, hij zit letterlijk in het verleden. Zijn lichaam is er wel, en het basisbewustzijn dat daarbij hoort, maar hij, zijn ziel, is er niet bij. Voor hem ‘staat de tijd stil’. De klok tikt wel door, maar innerlijk zet hij geen ervaringsstappen vooruit. Dit is een voorbeeld van ‘multidimensionaliteit’, maar niet het type multidimensionaliteit dat ik wil aanmoedigen!

In feite is het voor jullie geen enkel probleem om op verschillende plaatsen en tijden tegelijk te zijn. Multidimensioneel zijn is jullie natuurlijke staat van zijn. Het echte punt van belang is: hoe kan je dit vermogen bewust gaan inzetten, zodat het je helpt één te worden met de lichtbron in jezelf? Multidimensioneel zijn vanuit de lichtbron in jezelf, dat is het spirituele doel dat voor jullie ligt.

Bewust multidimensioneel zijn is je losmaken van de illusie van lineaire tijd, je losmaken van de illusie dat jij je lichaam bent.

Bewust multidimensioneel zijn is je identificeren met de geest (god) in jezelf die absoluut vrij is en elke ervaringswereld kan instappen die zij verkiest.

Bewust multidimensioneel zijn is jullie bestemming en onderdeel van de Nieuwe Tijd of de Nieuwe Aarde.

De reden waarom jullie moeite hebben met het begrip ‘multidimensionaliteit’, is dat je dimensies of ‘op meerdere plaatsen tegelijk zijn’ opvat als iets fysieks. Maar dimensies verwijzen naar bewustzijnswerkelijkheden, niet naar stukjes materie. Zo is het verleden een bewustzijnswerkelijkheid waarmee je in contact kunt treden, en die je kunt transformeren door er licht en liefde naar toe te sturen. Het verleden is niet een som van feiten die buiten je ligt. Het is een ervaringsveld, een energie die jij nú in je meedraagt en waarmee je met je bewustzijn contact kunt maken. Elke keer dat je liefde en begrip stuurt naar momenten in het verleden waarop je je erg angstig of bedroefd voelde, transformeer je het verleden, en daarmee je heden.

In jou komen eindeloos veel bewustzijnswerkelijkheden samen, een veld van identiteiten, in verleden en toekomst. En jij kunt kiezenwelke werkelijkheid je wilt ervaren, welke energie jij nu gaat manifesteren als jouw werkelijkheid. Je bent vrij om te reizen door al die werkelijkheden heen, langzaam of snel, van dichtbij of van een afstand. Zolang jij geest bent, puur bewustzijn, verlies je dit vrijheidsbewustzijn niet.

Zodra je verstrikt raakt in gedachten van beperking, zoals ‘dit kan niet’, ‘dat mag niet’ en ‘dit gaat niet goed’, zak je de afgescheidenheid in. Je raakt verstrikt in de illusie van lineaire tijd, de illusie van ‘ik ben mijn lichaam’, de illusie van de dood, de illusie dat je afgescheiden bent van God. De ziel raakt op die manier verstrikt in, en tijdelijk gebonden aan, bepaalde ervaringswerkelijkheden. Zij is haar goddelijke zelf tijdelijk vergeten. Dit verstrikt zijn heet karma. Het loskomen uit de strik verloopt langs bepaalde wetmatigheden, bepaalde bewustzijnsstappen die gezet moeten worden (loslaten van illusies) en dat heet dan het ‘afwerken van karma’. Het loslaten van karma is niets anders dan het je weer bewust worden van je eigen goddelijkheid.

Je lichtzelf

In jullie verenigen zich talloze bewustzijnswerkelijkheden. Talloze dimensies of bewustzijnsvelden komen samen in de poort van jouw hart, en jij bent de meester, de schepper van het totale veld. Jij bent degene die ervoor kiest één werkelijkheid tot de jouwe te maken, hier en nu. Welke werkelijkheid kies jij?

We hebben gesproken over tijd, en over het feit dat je met je bewustzijn naar de energieën van het verleden en van de toekomst kunt reizen. We hebben voorbeelden gegeven die betrekking hadden op het verleden, maar hetzelfde geldt voor de toekomst. Er is echter niet één toekomst, er zijn heel veel mogelijke toekomsten die vanuit jouw heden ontspringen. Elke toekomst draagt een bepaalde energie in zich. Je kunt vanuit jouw heden een toekomst kiezen met meer of minder licht. Met licht bedoelen we hier vooral zelfbewustzijn.

Stel je voor dat je in het centrum staat van een vibrerend veld van tijdslijnen, naar het verleden, naar de toekomst, maar vooral: lijnen naar uiteenlopende energieën. Elk lijntje is verbonden met een mogelijke identiteit van jezelf, die meer of minder licht uitstraalt. Probeer het hele idee van chronologie hier los te laten. Je staat temidden van een veld van energieën, tijdloos. Zie het als een veld van uiteenlopende identiteiten, en je kiest nu de meest stralende, lichtende energie uit het veld. Let wel, je bent totaal vrij om te kiezen wat jij wilt. Het hele veld behoort jou toe.

Je kiest het meest lichtende zelf, jouw lichtzelf, en stel je op dit moment eens even voor hoe dat voelt. Wat zit er allemaal in deze energie, deze identiteit van jou, deze dimensie van jou? Kun je dat voelen?

Dit is je lichtzelf. Dit is het stuk van jezelf, dat God het dichtste benadert.

Traditioneel worden de wezens die het dichtst bij God staan, aartsengelen genoemd.

Jullie zijn eigenlijk aartsengelen.

Een aartsengel is een wezen dat heel dicht bij de oerbron staat, bij God, maar daar toch al een stap uit is. Met God bedoelen wij hier: puur bewustzijn, puur geest, puur Zijn. Zonder differentie, zonder ontwikkeling, zonder individualiteit. De aartsengel-energie is een energie die al een zekere mate van individuering heeft ondergaan. Daarmee bedoelen we dat een aartsengel iets individueels heeft, iets afgebakends. Van een aartsengel kun je zeggen dat ze bepaalde eigenschappen heeft, van God niet. God omvat Alles en Niets.

Een aartsengel is een aspect van God dat zich heeft veruitwendigd, dat zich heeft gemanifesteerd als een geschapen vorm. Waarom deed God dit? Hij deed het vanuit vreugde, vanuit creativiteit. De aartsengelen zijn de uitdrukking van Gods oneindige scheppingsvreugde.

Een aartsengel staat niet buiten God. Niks staat buiten God. God is in alles. Zij/Hij is in alle geschapen energieën aanwezig als het geestaspect. Dit is wat alle energieën in wezen één maakt. Dat wat een energie onderscheidt van een andere energie kunnen we het ziele-aspect noemen; hierin zit de individualiteit van een wezen. Een geschapen wezen dat over individualiteit beschikt is eigenlijk een samenkomen van geest en ziel, van bewustzijn (geest) en ervaring (ziel). De schepping is een dans van geest en ziel.

De aartsengelen waren zogezegd de ‘eerstgeschapenen’. Vat dit liever niet op in chronologische zin, maar in de betekenis van: heel dicht bij God staand, dat wil zeggen levend in een sterk bewustzijn van hun goddelijkheid (het geestaspect).

De indruk die aartsengelen maken op mensen is die van een diep en zuiver licht. Er zijn meerdere aartsengelen. Uit elke aartsengel vloeit energie voort die je je kunt voorstellen als stralen. De aartsengel is een soort zon die haar stralen heel ver uitzendt. Ze komt daarmee in werkelijkheden terecht die zij zelf niet kent. Zij komt terecht in onbekende ruimtes, waar zij in het duister tast. Zij maakt daar kennis met iets anders dan zichzelf, met het donker, het ontbreken van licht.

De aartsengel staat in een andere dimensie dan God. Zij staat in de dimensie van de geschapen wereld, een wereld die individualiteitkent (ik en ander), een wereld waarin ervaren wordt en waarin – dus – ontwikkeling zit. God is niet donker of licht, God is; een aartsengel is een lichtwezen.

Met het scheppen van licht, schiep God ook het donker. Dat vloeide voort uit het feit dat een aartsengel een afgebakend, individueel wezen was. Iets wat afgebakend, individueel is, kan dat alleen zijn doordat er iets anders is, waartegen het afgebakend kan worden. De schepping van het lichtzelf (de aartsengel) creëerde – als een noodzakelijke afgeleide – eveneens haar tegenpool: een energie waarin het licht afwezig is.

God in zijn pure zijn verlangde ernaar te ervaren en hij deed en doet dat via de aartsengelen. Het lag echter niet vast wát zij zouden gaan ervaren. In hun uittreden uit God, traden zij een lege ruimte binnen, een ruimte van potentialiteit, een ruimte van oneindige mogelijkheden.

Wat zij ervoeren in hun reis is dat zij allerlei vormen konden aannemen, en op allerlei manieren ervaring konden opdoen. Dit proces kun je je ook voorstellen door aan het beeld van een waterval te denken. De aartsengel-energie stortte als een massa flonkerend, lichtend water uit de Bron, en stroomde alle mogelijke kanten op. Binnen die stroom water, splitsten allerlei deelstromen zich af en gingen hun eigen weg. Die deelstromen splitsten zich weer verder uit, naar afzonderlijke druppels. Deze druppels kun je zien als stukjes bewustzijn met een eigen individualiteit, een eigen ervaringsweg. De dans van geest (bewustzijn) en ziel (ervaring) was nu écht begonnen.

De individuele brokjes bewustzijn, die we zielen zullen noemen, gingen op reis. Zij droegen de aartsengelenergie en de pure zijns-energie van God met zich mee, maar zij ervoeren dat het mogelijk was om hun afkomst te vergeten, hun bewustzijn te verliezen en hun eigen licht te verbergen voor henzelf. Het samenspel van licht en donker kon het duidelijkst worden ervaren in het menszijn, in het leven op aarde.

In onze beschrijving van het proces waarin een aartsengel tot mens wordt, lijkt er (door het menselijke taalgebruik) sprake te zijn van een chronologisch proces in de tijd. Maar deze uitvloeiing of waterval van energie gebeurt nu en op elk moment. Het is een beschrijving van de identiteiten die nu voor jou beschikbaar zijn, niet van een verleden dat voorbij is.

Er is op dit moment een laag in jezelf die bestaat uit pure aartsengelenergie, uit puur licht. En er is een laag die verkeert in verwarring en onbegrip. Jij kunt ervoor kiezen je te vereenzelvigen met het licht in jezelf. Het is niet iets wat je hoeft te ontwikkelen, het behoort tot de kern van wie je bent.

Het is belangrijk te beseffen dat je niet hoeft op te kijken naar spirituele meesters, gidsen of engelen. Er staat geen enkele autoriteit boven jou. Jij bent zelf de ‘eerst-geschapene’, zittend naast Gods troon. Jij bent zelf God en engel.

Een heel directe manier om contact te maken met je lichtzelf is door in jezelf het element van geest, puur bewustzijn, te voelen. Dat doe je door de innerlijke stilte op te zoeken. Die is er altijd, je hoeft je er alleen bewust van te worden. Als je in die innerlijke stilte bent, die dimensie van eeuwigheid, kun je makkelijker contact maken met het verlangen van God (puur bewustzijn) om te ervaren. Uit dat verlangen is jouw lichtzelf geboren.

Het geheim is dat de ziel de meeste vreugde ervaart door een spel van geest en ervaring. Als je puur geest bent, dan is je wereld statisch. Er gebeurt niets. Ervaring ontstaat door contact met iets dat buiten je is. Iets dat buiten je is, ontstaat pas als je uittreedt uit het grote geheel, uit God, als je individu wordt. Maar als je te vér de pool van de ervaring (individualiteit) inschiet, bestaat de kans dat je het contact met geest (je goddelijkheid) verliest en dat je ziel verstrikt raakt in de illusies van angst en afgescheidenheid.

De grootste vreugde ervaar je als je in de wereld van ervaring kunt staan, terwijl je het contact met de geest vasthoudt. In die spanningsboog ligt de grootst mogelijke bron van creativiteit en liefde.

Zo bezien is de ziel op weg de juiste verhouding te vinden tussen absoluut éénzijn en individu zijn. Op deze weg zijn diegenen onder jullie die we lichtwerkers hebben genoemd, bezig toe te groeien naar een groter besef van jullie eenheid met geest of God. Daardoor zullen jullie ervaringen steeds meer vervuld raken van vreugde en licht. In jullie allen die dit lezen, is een sterk verlangen aanwezig naar het licht en naar het verwezenlijken van jullie diepste wensen. Houd je wensen en je verlangen levend, en vertrouw op hen, want zij zullen je thuis brengen.

© Pamela Kribbe 

www.pamela-kribbe.nl