JEZELF WORDEN

Gerrit Gielen

Jezelf worden, waarom is dat zo moeilijk? Leven vanuit jezelf, stralen vanuit jezelf. Jezelf zijn – hoe doe je dat?

Om te beginnen: je groeit op in deze wereld met een beeld van hoe de mens in elkaar zit. En dat beeld word je aangereikt door de traditie, je ouders, de literatuur, de godsdienst. Dat gedachtegoed hangt als het ware in de lucht en dat ga jij verinnerlijken. Wat is dat beeld? Dat je als mens eigenlijk niet goed of mooi bent. Het wordt weleens de vernistheorie genoemd: wat wij beschaving noemen, is een uiterlijk laagje. Alle regels van onze samenleving, alle wetten, spirituele voorschriften enzovoort zijn nodig om ervoor te zorgen dat een mens zich enigszins fatsoenlijk gedraagt. Zonder die regels, is het idee, is de mens een egoïstisch dier dat alleen aan zichzelf denkt. ‘Homo homini lupus’ is een bekend Latijns gezegde: ‘De mens is een wolf voor zijn medemens.

Dit beeld hebben velen verinnerlijkt. Echter, het strikt volgen van regels leidt tot het onderdrukken van allerlei gevoelens en neigingen die daardoor een verwrongen karakter krijgen. Jezelf niet kunnen of mogen uiten leidt tot boosheid, wrok en frustratie op allerlei gebieden. Mensen gaan daardoor inderdaad geloven dat ze slecht zijn, waarmee het systeem zichzelf in stand houdt. Het beeld van onszelf dat we zijn gaan verinnerlijken is dus: door je aan de regels te houden kun je goed lijken, maar dat ben je in wezen niet.

Als je dat beeld van jezelf hebt, wat ga je dan doen? Dan denk je: ik moet mezelf niet laten zien, want mijn ware aard is slecht. Ik moet me aanpassen. Ik moet mijn eigen aard onderdrukken. Het idee dat je jezelf niet mag zijn, dat je jezelf moet onderdrukken omdat je eigenlijk niet goed bent, zit heel diep. Het hele proces van opgroeien, opvoeden en volwassen worden is daar eigenlijk op gericht: om je natuurlijke aard, zeg maar het kind, te onderdrukken, want dat is egoïstisch en onbeheerst, dat moet bestreden worden, dat moet gevormd worden. En je aanpassen, en je leren conformeren aan de bestaande regels, aan de bestaande wereld is goed. Als je dat uiteindelijk doet, ben je een geslaagd volwassen mens.

Dit idee of mensbeeld staat haaks op alles wat spiritualiteit ons leert. Spiritualiteit is aandacht voor de binnenkant van de mens. De binnenkant is waar het om gaat. In die binnenkant zit iets wat heel mooi is, iets wat zuiver en goed is, wat gezien mag worden, wat geaccepteerd mag worden, met name door jouzelf. Het kost door de vorming die je hebt ondergaan meestal wel een hoop tijd om dat te aanvaarden.

Denk eens aan het volgende. Je ziet iets wat mooi is: een bloem, de sterren, een lieflijk landschap. Of je geniet van mooie muziek. Je kijkt of luistert en denkt: wat is dit mooi. Realiseer je dit: de schoonheid die je ervaart als je naar een bloem kijkt zit in jou. Als die schoonheid niet in jou zat, dan zou je niet van die schoonheid buiten je kunnen genieten. Een dier dat naar een bloem kijkt, bijvoorbeeld een hond, ervaart geen schoonheid. De hond ziet gewoon iets en denkt: kan ik het eten, ja, nee, hoe ruikt het? En dat is het. De ervaring van schoonheid is alleen mogelijk omdat die schoonheid al in jou zit: jij bent die schoonheid. En er treedt vanuit die ervaring van schoonheid een diepe wisselwerking op. Op het moment dat jij ervaart dat de Aarde, de zee, de natuur mooi is, of je geniet van de aanwezigheid van een dier, dan geef je iets. Je schenkt iets: de bloem voelt zich gezien, wordt zich bewust van haar eigen schoonheid.

Schoonheid zien en ervaren is jouw eigen schoonheid delen. Schoonheid waarnemen en het bewustzijn daarvan uitstralen is een daad van schepping. Op het moment dat je wordt geraakt door iets wat mooi is, schep je. Dus alle schoonheid die je ziet zit al in jou. Wat betekent dit? Het betekent heel eenvoudig dat jij vanbinnen mooi bent. Ieder mens is geboren met een gevoel voor schoonheid, een gevoel voor waarheid, een gevoel voor goedheid. Dat komt allemaal voort uit wat ik de ziel noem: de ziel van een mens.

Maar als je denkt dat je vanbinnen slecht bent, dat je jezelf moet onderdrukken, dat je je moet aanpassen aan de regeltjes van deze samenleving, dat je niet mag opvallen, wat doe je dan? Je onderdrukt je ziel. Het hele idee dat de mens vanbinnen slecht is, leidt ertoe dat de ziel wordt onderdrukt en zich niet kan manifesteren in deze wereld. Wat is daar het gevolg van? Dat de mensheid niet tot bloei komt, dat de mensheid niet vanuit de ziel leeft, maar vanuit angst. En wat doe je als je bang bent: je wilt het leven gaan beheersen, mensen en situaties gaan controleren, je wilt de baas spelen. Dat is dan ook wat er met de wereld gebeurt. De mensheid speelt de baas. We leven in een tijd die ‘het antropoceen’ wordt genoemd: de tijd waarin de mens een onevenredig groot deel inneemt van deze wereld, en dieren en planten steeds meer worden verdrongen. Alles komt daardoor onder druk te staan.

Ondanks alles wat een mens bezit, al zijn grote steden, industrieën en technologieën, is de mens niet gelukkig. Waarom niet? Omdat hij denkt dat hij slecht is. Vanbinnen gelooft hij niet in zichzelf. Hij raast maar door, bouwt maar voort, verovert de wereld. Hij onderdrukt en ontwricht de natuur en deze planeet. Daarom is het zo belangrijk dat de mens weer zichzelf wordt… naar binnen keert, ja zegt tegen zichzelf en stopt met zichzelf te veroordelen. Door ja te zeggen tegen jezelf, jezelf helemaal te aanvaarden, laat je angst los. Je gaat weer je eigen schoonheid ervaren, je gevoel voor waarheid, dat zich uit in je intuïtie en het weten wat goed is. Je gaat leven en handelen vanuit je hart.

Laat de angst los dat je niet goed bent, laat jezelf weer helemaal toe.
Onderdruk jezelf niet langer, wees jezelf. Word jezelf.

Dat begint met naar binnen te keren want daar ben jij. Je bent niet in de wereld om je heen.
Je bent niet je auto, je huis, je relatie of je werk.

– Je bent jezelf.

Hier een meditatie die je daarbij misschien kan helpen.

Meditatie

Sluit je ogen en ga naar binnen toe.
Adem rustig in en uit.
Voel jezelf, je energie.
Het geeft niet als je spanning of angst voelt. Het is juist goed om alles te voelen. Onderdruk niets.
Jezelf worden begint met ja zeggen, ja te zeggen tegen jezelf. Tegen alle emoties, gedachten en spanningen; ze horen er bij. Geef dat eens allemaal de ruimte.
Dat is jezelf ruimte geven.

Adem in en uit.
Bij iedere ademhaling stel je je voor dat je wat groter wordt, wat groeit en alles wat er leeft in jou, ook onrust en angsten, krijgen de ruimte.
Voel dan: jij kunt jezelf zo groot maken als je wilt, er zijn geen grenzen.

Maak jezelf maar groot, zo groot dat alles, werkelijk alles in jou, de ruimte krijgt.
Alles de ruimte geven betekent niets veroordelen. Is dat niet heerlijk? Je geeft nu alles de ruimte en je laat alle oordelen over jezelf los. Hoe fijn voelt dat?
Als je alle oordelen over jezelf los laat, dan kan eindelijk de liefde, de zelfliefde stromen.

Dat is stap één in het contact komen met je ware zelf: jouw liefde laten stromen naar alle donkere delen van jezelf: alle spanningen, alle angsten, naar het bange kind in jezelf: het onzekere jongetje of meisje. Het deel in jou dat denkt: ik voldoe niet. Heb al die delen lief.

En misschien vind je ook veel frustraties of boosheid in jezelf. Boosheid op je medemens, boosheid op je ouders, boosheid op jezelf, en misschien wel boosheid op God omdat er zoveel ellende in deze wereld is. Voel die boosheid en ga er dan zonder oordeel naartoe. Heb je boosheid lief, heb je angst lief. Jij bent die boosheid niet, jij bent de liefde die ernaartoe stroomt, voel die liefde. Laat het maar lekker stromen en zeg dan ja tegen die liefde.

Zeg: ‘ik ben die liefde. Ik ben lief voor mezelf, ik heb mezelf lief. En door ja te zeggen tegen mezelf, door mijn zelfliefde toe te laten, neem ik ruimte in deze wereld in, word ik mezelf. Ik hoef niet steeds energieën van anderen, van mijn ouders, van mijn omgeving in me toe te laten. Ik hoef me niet steeds aan te passen. Nee, ik mag ja zeggen tegen mezelf.

Heb jezelf lief.
Voel liefde voor alles wat er in jou leeft en laat het door je kruin maar helemaal naar binnen stromen. Geniet ervan.
Dat is stap één van jezelf worden. Aanvaard dat er in jou een bron van liefde is en laat die liefde eens in de eerste plaats naar jezelf stromen.

Denk dan eens aan al het mooie dat jij gezien hebt in je leven, en waarvan jij genoten hebt. De sterren aan de hemel, de bloemen op het veld, mooie landschappen, het zonlicht in de ochtend, de zee. Ogen van je medemensen. Herinner je dat. En voel het. Besef dan heel diep dat al die schoonheid in jou zit; het is je eigen schoonheid die zich weerspiegelt.
Er wordt vaak gezegd dat je omgeving je spiegelt en dan bedoelen we vaak negatieve dingen. Maar denk nu eens aan alle schoonheid die je ooit gezien hebt: ook dat is jouw spiegel. Deze weerspiegelt jouw innerlijke, goddelijke schoonheid. De sterren aan de hemel, ze zijn in jou.

Zeg nu eens ‘ja’ tegen alle schoonheid die in jou is: ‘dit ben ik. Ik ben mooi.’
Maak een stap naar de nieuwe tijd, de wereld voorbij deze crisis, door je bewust te worden van je eigen schoonheid. Jouw innerlijke schoonheid – voel die.

Dit is stap twee van jezelf worden: het aanvaarden van je eigen schoonheid.
Straal die schoonheid uit. Laat het idee dat je lelijk bent achter je. Voel je mooi, voel je schoonheid. Zeg ‘ja’ tegen jouw geestelijke schoonheid. Alle mooie dingen die je gezien hebt in je leven bevestigen dat, spiegelen jouw schoonheid. Laat dat helemaal toe, zeg er ja tegen.

En dan stap drie: waarheid.
Op het moment dat je aanvaardt dat je diep van binnen een liefdevol mens bent, en dat je mooi bent, dan kom je in contact met waarheid. Kun jij die waarheid in jezelf toelaten?
Als je die waarheid toelaat, dan wordt het ook makkelijk om andere waarheden toe te laten. Welke waarheid bedoel ik? Dat jij een liefdevol wezen bent. Voel dat het waar is wat ik zeg en laat alle oude ideeën los dat je slecht en onzuiver bent, dat je niet deugt en er van alles mis met je is.
Diep in jou is een bron van liefde. Voel dat het waar is wat ik zeg, laat die waarheid in jezelf toe.

Als je die waarheid in jezelf kunt toelaten, voel dan de volgende waarheid: dat het hele universum verbonden is door liefde. Ga denken vanuit liefde.

We leven in een tijd van overgang. De overgang van een oude tijd naar een nieuwe tijd, de overgang van angst naar liefde. De cruciale stap daarin is: jezelf worden. Jij bent een wezen van liefde, een wezen van schoonheid, en een wezen van waarheid. Zeg daar ja tegen. Voel het, laat het oude, valse, op angst gebaseerde zelfbeeld los. Het blokkeert jou. Laat je ware zelf toe, zodat jij kunt stralen, zodat jij kunt scheppen. We zijn op weg naar een nieuwe wereld, een andere wereld, een wereld van meer licht, meer harmonie en schoonheid. Wees niet bang om stappen te zetten om die wereld binnen te lopen.

Jij bent welkom in die wereld. De toekomst wacht op jou.

© Gerrit Gielen