Pamela Kribbe channelt Jeshua
Lieve mensen,
ik ben Jeshua.
Ik ben hier om jullie in contact te brengen met je diepste zelf, je Christuszelf. Jullie hebben lang naar mij opgekeken als naar een meester en leraar die jullie de weg wijst, maar nu ben ik hier om de fakkel aan jullie over te dragen. Het voelt voor mij goed om hier te zijn, onder gelijkgestemden, onder vrienden. Jullie zijn mij dierbaar, ik hou van jullie.
Jullie zijn geboren in een gebroken werkelijkheid, een werkelijkheid waarin de verbinding met het hogere, met je eigen kern, met je ziel, is zoekgeraakt. Die gebrokenheid is helemaal binnengedrongen in de maatschappelijke werkelijkheid: in opvoeding, onderwijs en geneeskunde. Wat jullie ten diepste bezeert en ongelukkig maakt, is het gebrek aan contact met je kern, met je ziel
Ik ben hier om jullie te helpen dat contact te herstellen, om weer te geloven in wie je bent en de vreugde daarvan te ervaren, de vreugde van de sprankelende fontein van licht die binnen in jou leeft, die zetelt in jouw aardse zijn: in je lichaam, in je geest en in je hart.
Ik nodig je uit om samen met mij te voelen. Voel allereerst de bodem onder je, de energie van moeder aarde. Voel de rijkdom, de enorme pracht van de natuur en de levende wezens daarin; zij horen bíj jullie. Het planten-, mensen- en dierenrijk, dat behoort samen één geheel te zijn. Die rijken behoren elkaar te bevruchten en ondersteunen. Maak nu de verbinding met de aarde, want dat is jouw thuis. Voel de energie van onder je voeten naar binnen stromen, vanuit de levende aarde. Zij verwelkomt jou hier en groet je als een bekende. Ze wil jou omarmen en zowel je lichaam als je geest ondersteunen.
Wees een kind van de aarde. Neem een voorbeeld aan de onschuld van de natuur, van de dieren en planten. Die leven in een tijdloos bewustzijn; daardoor kunnen ze genieten van het moment, van hun eigen levendigheid, van de levensstroom die door hen heen loopt. Dit simpele gegeven is voor jullie niet meer vanzelfsprekend. Laat het weer door je heen stromen. Voel diep van binnen: ik leef! Wat het ook betekent, wat voor doel het ook dient: ik leef!
Voel hoe vrij en sprankelend het leven van nature is. Het zoekt niet echt, het is gewoon. Toch beweegt het doorlopend. Laat die sprankelende energie nu doorstromen naar je buik en je bekken. Kijk of je daar naar toe kunt ademen, zodat je bewust contact maakt met die stroom. Jullie zijn kinderen van de aarde. Zonder dat besef kun je hier niets veranderen en kun je zelf ook niet echt leven. Vanuit je hoofd, vanuit je geest kun je van alles uitdenken, analyseren en toepassen, maar het zal geen werkelijke kracht of duurzaamheid in zich dragen, als je niet meewerkt met de dynamische levensstroom van de natuur zelf. Die is voelbaar in je buik.
Verwelkom dus je buik, verwelkom het leven in je zelf dat soms zo onvoorspelbaar is en een eigen wil lijkt te hebben. Bij dat leven horen ook je emoties en gevoelens. Maak daar nu contact mee vanuit je hart, en heet ze welkom. Jullie zijn bang voor je emoties en gevoelens, omdat je geleerd hebt ze vanuit de geest, vanuit de mentale geest, te bedwingen.
Er leven verlangens in jullie: een zekere wildheid, een verlangen om los te breken, om echt vrij te zijn. Vanuit de levende aarde is dat het meest natuurlijke verlangen. Maar door de beïnvloeding vanuit de gebroken maatschappelijke wereld ben je je vrijheidsdrang en je gevoeligheid gaan wantrouwen. Je gelooft er niet meer in. Je durft nauwelijks in je buik aanwezig te zijn, en ook in je hart ben je vaak een vreemde.
Jullie grootste taak is het om je menszijn, als deel van de natuur, te omarmen, en je hart en buik weer helemaal te gaan bewonen. Dat brengt licht naar de aarde. Hoe meer mensen dit licht gaan uitdragen – als levend mens met een open hart en een met moeder Aarde verbonden buik – des te meer zullen de oude systemen van macht, angst en corruptie instorten. Er zal dan onvoldoende draagkracht zijn voor deze systemen, want er zal zo veel licht zijn dat die systemen vanzelf instorten. Maar de verandering komt van binnenuit; die kan niet vanuit het hoofd worden opgelegd. Alleen vanuit het levende contact met je aardse zelf gaat er echt iets veranderen.
Nu wil ik je op een meer directe wijze helpen om het contact met je levende zelf te herstellen.
Het toonbeeld van levendigheid, natuurlijkheid en onschuld is een kind dat nog niet bepaald is door maatschappij of opvoeding. Jij was ooit een kind op aarde, en wel een gevoelig kind, een kind dat een specifiek bewustzijn in zich droeg. Je werd geboren met een innerlijk weten en een gevoeligheid in je hart die voor jou wel natuurlijk zijn, maar niet voor alle mensen om je heen. Zo zaten je ouders met angsten, met beperkende ideeën vanuit het verleden. Daarmee kwam jij als opgroeiend kind heel direct in aanraking. Dat was je eerste aanraking door de wereld, de menselijke wereld van angst, versluiering, duisternis, van een gebrekkig contact met de ziel. Ga naar dit kind in jezelf, en zie de eerste ontreddering op het gezicht van je innerlijk kind.
Voel hoe het was toen dit pure kind puur nog helemaal in contact stond met hart en buik; toen het nog een kind van de aarde was en zich als zodanig voelde.
Kijk eens welke energie uit jouw omgeving, wellicht van je vader of moeder, jou het diepst heeft geraakt, in die zin dat ze jou het contact met je ziel deed verliezen. Hier is geen sprake van schuld of verwijt. Constateer gewoon als een feit wat jou toen in de war bracht, wat jou uit je kracht haalde.
Je geboortefamilie is een van de belangrijkste oorzaken van versluiering in je leven, van de sluier die valt tussen jou en je ziel, je authentieke zelf. Als klein kind ben je diep gehecht aan je ouders. Je ziet niet eens het verschil tussen jou en hen. Je bevindt je dan als klein wezentje in een grenzeloosheid, waardoor je bijzonder kwetsbaar bent voor invloeden vanuit je geboortefamilie. Die zijn gebaseerd op angst, niet bewust wellicht, maar desalniettemin raken ze jou diep, omdat je als klein kind nog geen afgebakende grenzen hebt. Zodra je het kind in jezelf en de kwetsuren die het hier heeft opgelopen helder in het vizier hebt, kun je dit kind weer in je opnemen, in eigen beheer nemen zogezegd; dan kun je dit verdwaalde kind weer thuis brengen.
Kijk eens of je dat voor je ziet. Of je in jou een kind kunt vinden dat verdwaald is en dat jou nodig heeft; dat jouw hart nodig heeft, jouw innerlijk weten, jouw wortels. Nodig dit kind uit plaats te nemen in je buik, zich daar te ontspannen en door jouw benen heen weer wortels te voelen. Kom thuis in je zelf; omarm je schaduwdelen. Die schaduw is niet echt. Je bent in de war geraakt. Je bent gaan twijfelen aan jezelf en aan de fontein van licht die je bent. Maar nu is het tijd om te ontwaken. Het licht mag weer terugstromen.
De ziel van de aarde roept jullie. Ze wil met jullie samenwerken om nieuwe energie te creëren, om een golf van vernieuwing over deze aarde te brengen. Jullie zijn lichtwerkers. Jullie ziel heeft de roep om verandering gehoord. Niet alleen in jezelf, maar ook in de natuurrijken van de aarde en in het hart van de mensheid zelf. Er is veel pijn en lijden in de wereld. Jullie weten dat en voelen je soms onmachtig om hier iets aan te veranderen. Maar vergeet niet: je bent een lichtpunt in deze wereld. Daar kun je van op aan!
Geniet van je geopende hart, je geopende zelf. Dat is niet uit de lucht komen vallen, niet vanzelf gekomen, maar dankzij het innerlijk werk dat je hebt verzet. Velen van jullie zijn al jaren lang bezig, en sommigen zelfs al decennia lang, met het donker in jezelf aankijken, het donker van angst dat jou beperkende overtuigingen bezorgt. Je hebt jezelf al van veel bevrijd. Als ik naar de lichtwerkers op aarde kijk, dan zie ik dat ze vooral bang zijn om zich in deze wereld te uiten. Er is innerlijk al veel vrij gekomen. Jullie hebben enorme stappen voorwaarts gezet. Jullie zijn heel eerlijk geweest met jezelf. Maar als het gaat om het laten uitstromen van dit licht, van dit bewustzijn in je omgeving en op aarde, dan voelen jullie blokkades in jezelf. Jullie voelen vooral angst: angst om af te wijken, anders te zijn; angst om gestraft te worden voor wie je bent. Die angst komt vaak uit oude tijden, uit andere levens zelfs.
Ik wil hier benadrukken dat er in de huidige wereld ruimte is voor jullie; je kunt naar buiten treden met jouw ziel, met jouw licht. Dat is het enige wat je echt gelukkig maakt. Je bent nu zo ver in je innerlijke groei dat je niet meer tevreden bent met alleen innerlijke groei en bewustwording. Er is een drang in jullie om het neer te zetten, zichtbaar te maken. Dat is tevens een volgende stap op je weg van bewustwording, want omdat die stap angst oproept, vraagt het om moed, om durf om die stap daadwerkelijk te zetten en helemaal je zelf te zijn. Maar het kan!
Daarom vraag ik je: kijk nu eens naar je dagelijks leven … voel waar jij je kracht of licht nu tegenhoudt: in je werk, in persoonlijke relaties, of binnen je gezin, je familie… Kijk eens wat er nu spontaan in je opkomt als een situatie in je leven waarin jij niet naar buiten treedt met je ware zelf. Je kunt daarbij een gevoel van benauwdheid of beperking ervaren. Vergeet niet: je ware zelf is een aards zelf, het is vol leven, vol vreugde, het is creatief. Dit ware zelf: voel het maar in je lichaam. Waar voelt het zich beperkt? Vraag je dan af of er één stap is, één concrete stap die je kunt bedenken – en met ‘concreet’ bedoel ik een zichtbare, tastbare stap – waardoor je hier een opening creëert, waardoor je meer van je zelf laat zien, en neerzet in deze wereld.
Misschien gaat het om een emotie die je nu eens helder naar buiten brengt of uitspreekt naar een ander toe. Misschien gaat het om iets wat je aan jezelf wilt geven, iets wat je lang niet hebt gedaan uit valse bescheidenheid. Misschien gaat het om een plan dat je heel lang hebt bewaard voor later, maar waarvan je eigenlijk wel weet: als ik het nu niet doe, komt het er nooit meer van. Gun jezelf die stap en voel de vreugde opborrelen bij dat idee van vrijheid en levendigheid.
Dit is de volgende stap voor jullie: met trots en waardigheid in deze wereld zijn die je bent. Wees een leraar, wees een pionier. Verstop je niet langer. Wees confronterend als dat nodig is, als de situatie erom vraagt. Voel hoe je dit doet vanuit liefde en bewustzijn. Je hoeft de wereld niet te verbeteren. In het naar buiten treden hoeft geen geldingsdrang of ambitie te zitten. Waar het om gaat is die moeiteloze stroom van jezelf zijn Wees jezelf zoals een dier, boom of plant dat is: die houden zich niet in, die zijn!
Ik groet jullie allen vanuit mijn hart, en vraag je: voel je energie weer, voel je vriendschap. Wij zijn hetzelfde, we zijn verbonden.
Dank je wel.
© Pamela Kribbe
Tekstredactie: Ben van den Broek
